9/11 museum, financieel district en nog eenmuseum

Donderdag 21 maart 2019, New York, Manhattan

Het regent vandaag , dus we gaan, dat waren we toch al van plan, naar het 9/11 museum, vorige keer alleen het monument gezien. We gaan lekker ontbijten, leuk tentje gevonden in de buurt van ons hotel.
Met de metro naar onze bestemming, we raken al aardig thuis in deze wirwar van lijnen en nog belangrijker: de juiste richting uitgaan. We logeren vlakbij het Grand Central Station, van hieruit kun je diverse kanten op.
Het is goed dat we vroeg zijn, nu is de wachtrij nog niet zo lang, met onze pas hebben we een speciale wachtrij , als de pas gescand is ontvangen we toegangsticket, dan nog langs de security check en we dalen af onder de grond, waar de expositie begint.
Het 9/11 Museum in New York is gewijd aan de gebeurtenissen rond de aanslagen van 11 september 2001. Het museum ligt op het 9/11 Memorial terrein. Het museum zelf is ondergronds. Je ziet delen van de originele kolommen van de Twin Towers ,evenals andere voorwerpen die met de gebeurtenissen te maken hebben gehad, zoals een verschroeide ambulance, vernietigde telefooncellen en achtergebleven brandweer- en reddingshelmen.

Heel erg indrukwekkend, het is toch een gebeurtenis die op iedereen in de wereld een enorme indruk achter heeft gelaten en als je dit hier zit, nog veel meer.
Verhalen, foto 's van de bijna 3000 slachtoffers , " The Wall of Faces ", maar ook kleding, schoenen, tas etc.
Het eerste wat je ziet in het museum zijn de twee 24-meter lange stukken staal, bekend als de ‘tridents’, die de basis vormden van het originele World Trade Center. Deze zijn nog roodbruin gekleurd vanwege de 99-dagen durende branden na de aanvallen.
Als je van de ‘Memorial Hall’ afdaalt naar de fundamenten (21 meter ondergronds), zul je langs ‘The Survivors’ Stairs’ lopen. Dit is een betonnen trappenhuis dat diende als middel voor honderden mensen die probeerden te ontsnappen uit de brandende torens.
Er zijn veel verschillende voorwerpen tentoongesteld: oa drie motor fietsen, jaarlijks rijden er motorrijders naar de plekken die aangevallen zijn.
Er is een bijzondere sculptuur , gemaakt van geweren en ander wapentuig. Hiervan is een soort engel gemaakt: uit iets slechts kan ook iets goede voortkomen.
Er is aandacht voor de honden die ingezet zijn op zoek naar slachtoffers . Één hond is hierbij omgekomen.

Het verwrongen staal van de pilaren maakt veel indruk, net als de verwoeste brandweerwagen en ambulance , of het stuk van de tv mast dat gevonden is.
Er is een korte film van 11 minuten die erg indrukwekkend is.
" without pain no joy and without joy no pain" vertelt een van de nabestaanden. Er is veel film en foto materiaal bewaard gebleven. Een fotografe heeft tot in de laatste seconden van haar leven gefilmd , haar fototoestel is later terug gevonden.

De paniek, het ongeloof, de verwarring , alle emotie lees je de gezichten van de mensen, die buiten waren. Op allerlei manieren geven mensen uiting aan hun verdriet en hoop.

Wat wij niet wisten is dat er eerder, in 1993, een bom is geplaatst en afgegaan in de garage onder het WTC. Ook toen zijn er doden gevallen.
We zijn diep onder indruk van alles wat we gezien en gehoord hebben. We gaan een bak troost halen, want je wordt er wel verdrietig van: zoveel leed, zoveel slachtoffers en verdriet bij de nabestaanden.

Het regent nog, we lopen naar het Financial District, Wall Street etc. Als we het uiteindelijk toch koud krijgen en ondanks de plu ook nat worden, gaan we naar een shopping mall, Hier is een wintertuin: een groot plein met palmbomen , zitjes en uitzicht op het water, zelfs op Het Vrijheidsbeeld!
We hebben tickets voor het One World Observatory, in het WTC gebouw. De dame bij de kassa geeft aan dat er vandaag niets te zien valt en biedt aan om de tickets om te ruilen voor morgen middag. Mooi gebaar , dat doen we natuurlijk.
De rest van de namiddag brengen we door in het Museum of The American Indian, waar prachtige voorwerpen te zien zijn gemaakt door de Indianen uit zowel de VS als midden- en zuid Amerika.
Het gebouw zelf is erg mooi en de museum winkel ook.
In de metro raken we in gesprek met een New Yorker die ook in Nederland is geweest. De mensen zijn uiterst vriendelijk en behulpzaam. Soms vragen we even voor de zekerheid of we met de metro de goeie richting opgaan of ala het een heel groot station is welke richting we op moeten om juiste perron te vinden. We krijgen altijd antwoord.