Heilig eiland

Na ontbijt op weg naar de veerboot. Onderweg een stop en hier zien we een zeer luxe en van alle gemakken voorziene plek. Eerst natuurlijke naar het toilet: aan de muur hangt een groot elektronisch bord. Dit geeft aan met rode lichtjes welke wc's bezet, de blauwe lichtjes geven de beschikbare aan. Uiteraard is de wc zelf van allerlei snufjes voorzien, een warme bril, muziekje, en tiental mogelijkheden om uit te kiezen als je klaar bent. In de toiletruimte ook een klein soort kinderstoeltje, hier kun je je peuter even veilig kwijt.
In de supermarkt aldaar een grote drankautomaten, hier betekent blauw licht :koude drank en rood licht onder het plaatje : warme drank. Keuze uit koffie, cappuchino , latte etc, met melk, zonder melk/ suiker etc. Je doet 200 Yen in de machine ( is nog geen 2 euro), maakt je keuze en dan kun je het hele proces volgen op een scherm: de bonen worden gemalen, de beker geplaatst etc. Ook wordt aangegeven hoe lang het duurt en als je koffie klaar is, gaat de klep open en pak je de beker. Thee en heet water zijn gratis te tappen.

Het is met de veerboot een klein stukje varen, er staat een grote , oranje houten toegangspoort in het water, de toegang tot het heilige eiland . Vroeger ging men hier met een klein bootje doorheen, dat gebeurt niet meer nu. Het aantal bezoekers is groot tegenwoordig. Veel Japanners hebben vrij genomen voor het Kersenbloesem feest wat langzaamaan gaat komen. Het is vandaag niet zonnig, maar verder prima weer. We kunnen met de kabelbaan naar boven, naar Mount Misen en vandaaruit naar diverse tempels lopen.
Het eiland is heilig, er mogen geen kinderen geboren worden hier , ook mag er niemand sterven hier. Er zijn herten op het eiland aanwezig, zijn ook heilig verklaard. Inmiddels zijn sommige dieren zo gewend aan mensen en het mogelijke eten wat ze bij zich hebben, dat je goed op je spullen moet letten: ze trekken de folders uit je handen om op te peuzelen, liefst natuurlijk is echt eetbaars.
Het blijkt dat we twee stukken met de kabelbaan overbruggen. Het uitzicht is mooi hier: je kijkt over de Japanse binnenzee.
De bewegwijzering is wat onduidelijk. We kiezen een route en later blijkt dit niet te kloppen. Hier leest men van links naar rechts en het kaartje is niet zo overzichtelijk . We komen toch uit bij de Reikado Hall/ Lover's Sanctuary. In de tempel brandt al 1200 jaar een vlam. Kobo Daishi gebruikte her vuur om heilig water te koken dat allerlei soorten ziekte zou genezen, de vlam is nooit meer uit gegaan en dit vuur is ook gebruikt voor de Vlam voor Vrede in Hiroshima.
Er staan grappige beeldjes van steen, met rood gebreide muts op en een echte bril op. De betekenis is ons niet duidelijk.
Ons volgende doel is Daishion Tempel, en die blijkt achteraf helemaal beneden te liggen. Kortom we hebben dus de hele terugweg gelopen ipv met de kabelbaan naar beneden te gaan. Onderweg bordjes met waarschuwing over zeer giftige slangen, gelukkig niet gezien onderweg.
Met knikkende knieën staan we weer bij de grote poort, die nu het eb is, in het droog gevallen zand staat. Veel bezoekers zijn er naar toe gelopen en nu zie je enorm groot de poort is .
Met de veerboot weer terug, in de luxe, grote bus op weg naar onze herberg.
In de kamer matten op de vloer, een lage tafel in het met midden met twee stoelen dwz een rugleuning met een kussen ervoor. Je moet je benen gestrekt onder de tafel kwijt.
Zo zittend hebben we hier ook een traditioneel Japans diner. We zijn allemaal in kimono met mooi jasje erbij en zitten aan een hele lange tafel. Alle gerechten zijn prachtig klaar gemaakt en worden geserveerd in mooie kommetjes, schaaltjes etc.
Rauwe vis in stukjes, groente , rijst, mie, etc. Een gebakken visje geheel in tact, met oogje en staart , ook dat eten wij dapper met onze stokjes. Er staat een potje op een soort stofje, vuur eronder en hier zit aardappel, mais en paprika in. Stukje gefrituurde kip met tempura . Thee, fruit.
Vergezeld van een glaasje saké.
Na dit culinair gebeuren terug naar de kamer, waar inmiddels de tafel aan de kant staat en twee matrassen met lakens en deken op de grond op ons wacht. Straks lekker slapen dus.