Naar Whistler

Vanochtend heeft weer opnieuw gevroren, maar de zon is er ook en de plantjes en het gras ontdooien snel.
Het Wells Gray Park is een enorm groot natuurgebied. Er is maar een weg en deze gaat een ( relatief) klein stuk het park in, het overgrote deel van het park is niet of moeilijk toegankelijk en het wild heeft hier dus alle ruimte. Als je hier woont, dan is de dichtsbijzijnde stad Clearwater, vanaf onze ranch zo' n 35 km.

Na het ontbijt vertrekken we richting Whistler, een aardige afstand, maar alleszins de moeite waard, want het wordt een prachtige rit. Als we net op weg zijn, sprint er een hert voor de auto. Gelukkig voor ons en het hert zit er nog wel een metertje tussen.
Het landschap is zeer afwisselend, van de dicht beboste bergen naar een soort steppe land, met korte, stevige struiken en weinig bomen. Soms hoge bergen, kaal, dan weer begroeid. We zien een soort kleine zoutmeertjes, met aan de randen rode planten, een bijzonder gezicht.
De dorpjes hebben namen als Little Fort, Louis Creek, Mc Lure. In het begin van de rit rijden we door dalen met grote ranches, enorme weidegronden met koeien en paarden. De rodeo is hier zeer populair. Er is hier geen gebrek aan water en het land wordt met grote sproeiinstallaties groen gehouden.
In Kamloops even pauze, tijd om de benen te strekken etc.
Onderweg ook weer hele mooie meren. Voordat de treinrails was aangelegd werd een van deze meren, een heel lang meer, gebruikt om het graan te vervoeren. De trein werd hier nog intensief gebruikt. Er hangen vaak honderd of meer goederenwagons achter de loc. Soms zijn er ook meerdere locs nodig om dit alles te laten rijden. Vaak zie je het einde van de lange rij wagons niet eens.
Ook hier is de houtindustrie aanwezig. Veel huizen zijn hier ook van hout gebouwd. Dan niet van planken ( die zijn er natuurlijk ook) maar vaak van complete boomstammen. Hele robuuste huizen. Verder zijn de huizen ook als soort bouwpakketten te koop, of, nog makkelijker, prefab units. Je koppelt aan elkaar wat je wil en wat je portemonnee aankan. Het lijkt ook of iedere Canadees naast zijn huis een ( grote) camper, caravan heeft staan. Soms wel twee en dan ook nog een boot.
We rijden niet alleen over de snelweg, binnendoor is zoveel mooier. De bergschapen met de grote horens gezien. De lunch gebruikt bij een trading post. Hoewel in moderne vorm is de functie nog steeds hetzelfde: verkopen van allerlei spullen, een plek om te eten, te drinken, benzine te tanken, etc.
Het is wederom een prachtige dag, lekker warm, maar niet te. We maken een leuke wandeling naar een meertje, raken aan de praat met twee Canadese motorrijders, die ons tips geven over de nog te bezoeken plaatsen. Info van de locals is altijd welkom. Het meertje is een geweldige plek, uitzicht op een besneeuwde berg met een grote gletsjer. Er zijn nog twee meren te bezoeken, maar dat vraagt wat meer uren wandelen.
Als we zo' n 35 km voor Whistler zijn dan denken we beren te zien aan de rand van een weiland. We gaan eens goed kijken en ja hoor, er rennen twee zwarte beren in het gras. De fototoestelen maken overuren, de verrekijkers doen goed dienst. De ene beer gaat bij een boom liggen, de andere komt onze kant op. Het is een groot weiland, we voldoen nog aan alle berenregels en kunnen rustig blijven kijken. Een geweldig gezicht hoe dit dier daar loopt, rent. Komt nog vrij dicht in de buurt van een huisje dat aan de rand staat. Imposante dieren.
Whistler is een ski oord, hier zijn de Olympische winterspelen gehouden, de Olympische ringen staan in het centrum. Het is een stadje vol met hotels, restaurants en - dure- winkels.
Ons diner , in een leuk restaurant, was voortreffelijk. Vooral de Italiaanse desserts hebben een aangename indruk achter gelaten...