Santa Cruz

We checken uit, laten onze bagage in ons hotel achter, we hebben nog de hele dag, we vliegen pas in de avond.
Vandaag slenteren door de wijk Santa Cruz, de Joodse wijk, met smalle straatjes en heel veel restaurantjes. Eerst maar eens lekker ontbijten, buiten op terrasje. Gezellige tentjes, de stoep staat vol met tafeltjes en stoelen, de hele straat lang.
Santa Cruz , eerst Juderia geheten, was de Joodse wijk tot 1492, toen de joden moesten vertrekken volgens de akte van verbanning : of je werd Christen of je verliet het land. En de mensen die bleven maar er van verdacht werden toch in het geheim hun geloof te blijven belijden werden door de Inquisitie vervolgd. De wijk kreeg een nieuwe naam: Santa Cruz en alle synagogen werden verbouwd tot christelijke kerken.

We hebben wel een plattegrond bij ons, zelfs een uitgestippelde wandelroute, maar het leukste is om gewoon Kris kras door de straatjes te lopen en je laten verrassen. De ene keer door mooi keramiek , de andere keer door een prachtig smeedijzer balkonnetje. Af en toe komen we een groep toeristen met gids tegen, maar dan duiken wij een ander steegje in en we zijn weer alleen.
Prachtige huizen, hier en daar een mooie kerk of paleis. Veel huizen hebben een mooie entree: grote hal met betegelde muren, een groot smeedijzeren hek ( kunststuk op zich) en daarachter een fraaie patio vol planten en vaak ook nog een fontein.

We komen bij het Hospital de los Venerables aan, dit blijkt een verrassend gebouw te zijn, met een grote binnenplaats, een bibliotheek, een zaal met schitterende schilderijen ( foto maken hier verboden) van o.a. Velázques en Murillo. Het is een mooi Barokgebouw uit de 17e eeuw en was een rusthuis voor priesters.
De bijbehorende kerk is van onder tot boven en van links naar rechts geheel beschilderd met fresco's . Onze mond valt open van dit onverwachte pareltje. De bibliotheek is nog gewoon in gebruik en op de tafel liggen mooie boeken over schilderkunst, ter inzage. Vooral veel werk van de schilder Murillo.

Net zo onverwachts vinden we op onze vervolg wandeling het balkon van Rosario ( het verhaal erbij heb ik even niet paraat), de plek waar Carmen de soldaten tegen kwam en wegvluchtte in de smalle steegjes. Er is een andere plek waar zij Don José leerde kennen. Het loopt niet goed af met Carmen. Zij heeft al snel genoeg van Don José en laat haar oog vallen op de stierenvechter Escamillo. Don José is jaloers en vermoord Carmen.
Het hele verhaal wordt gezongen en gespeeld in de beroemde opera Carmen.

Ook met Mozart heeft de stad iets, maar wat dat moet ik thuis maar even uitzoeken.
Hier een daar een stop voor een drankje, bezoek aan het Murillo park en tuin( niet heel groot en deel van het parkje is afgezet omdat ze een enorme boom aan het uitdunnen zijn). Dit park behoorde vroeger bij Real Alcázar , het waren de moestuinen en boomgaarden.

In de middag een bezoek aan de kathedraal. Vanochtend waren er al even in geweest , vanwege de mis was deel open. Nu aan de andere kant een kaartje gekocht zodat we de rest ook kunnen zien. Immens groot, onvoorstelbaar dat mensen dit ooit hebben kunnen bouwen.
Officieel is naam kathedraal de Santa Maria de le Sede, het is de grootste gotische kathedraal van Europa met een lengte van 126 meter. De Giralda Toren , die bij de kathedraal hoort, is 98 meter hoog. Men begon met de bouw begin 15 e eeuw. Gebouwd als hallenkerk met vijf schepen waarvan het middenschip de breedste en hoogste is. Je voelt je hier enigszins verloren als je binnenkomt, waar begin je ?
Er is zo veel te zien dat het je duizelt.
Hier ligt o.a. Columbus begraven, een graf wat je niet over het hoofd kan zien. Het is niet duidelijk of zijn stoffelijke resten hier echt liggen, want er schijnt nogal veel gereisd te zijn met zijn overblijfselen o.a naar Havana. Santa Domingo beweerde de echte overblijfselen te hebben, maar inmiddels is met behulp van de FBI een DNA test gedaan en Sevilla blijkt de echte Columbus te hebben. Het graf is indrukwekkend : vier herauten dragen de kist.
Verder is de grote hoeveelheid schilderijen, beelden, houtsnijwerk etc is enorm. Als je hier vroeger als gewone burger binnen liep moest je je wel heel erg klein voelen. Er is schatkamer, hier staan gouden, zilveren voorwerpen uitgestald. Sommige bezet met edelstenen.
Het hoofdaltaar is van goud, je kunt er niet dichtbij komen, er staat een, mooi, 16e eeuws hek voor. W.s. Is men bang dat de 1500 met goud vergulde figuren aangeraakt worden. Er zitten heel wat kilo's goud in.

Na al deze indrukken zijn we toe aan een bezoek aan één van de vele ijssalons hier en ja, het ijs smaakt verrukkelijk. We zitten op de stenen trap en bekijken het dagelijks leven en de toeristen die hier rondlopen. Zien eten doet eten, want na ons met het ijs te zien gaat menigeen er ook eentje halen.

Wat ons opvalt hier in Sevilla is dat er overal de vlag van Spanje hangt op de balkons. Men wil hier duidelijk maken dat Catalonië bij Spanje hoort en zich niet moet gaan afscheiden.
Eind van de dag halen we onze bagage op en gaan per taxi naar het vliegveld. Als we op het punt staan aan boord te gaan is er ineens een verandering van gate , dat geeft wat chaotisch tafereel want we iedereen moet nu de ruimte uit, terwijl deze volstroomt met tientallen passagiers die naar Barcelona gaan. Enfin met enige vertraging vertrekken we, het is mooi helder weer boven Europa, dus leuk om af en toe naar buiten te kijken.
Gelukkig worden we opgehaald want inmiddels zouden we wel de laatste trein gemist hebben.
Heerlijke dagen in een mooie stad.