Valencia, strand en haven

Vandaag kiezen we voor richting het strand, Malvarrosa , en de haven. Eerst even informeren welke bus en waar vandaan, het openbaar vervoer is hier prima geregeld. Kost 1,50 per rit en je kunt met de bus overal komen. Lopen kan ook, maar je vergist je hier snel in de afstanden, de straten zijn erg lang en wat op de plattegrond een klein stukje lijkt is al snel een uur lopen. Dat doen we dan liever vanaf de bestemming zelf.
De bus brengt ons dus richting strand, als we tussen de huizen door de zee zien, stappen we maar gewoon uit, we zien wel waar we uitkomen: op het strand dus. Een prachtig, breed strand, met hier en daar een enkele bezoeker , meestal sportievelingen die al trimmend, hardlopend zich door het zand verplaatsen, wij doen dit op ons gemak wandelend, een aantal kilometers. Je kunt hier eindeloos doorlopen. We zijn de strandtenten al lang voorbij( het zijn hier geen tenten, maar permanente, grote restaurants). Behalve over het strand kun je ook over de mooi aangelegde boulevard lopen.
Terug nemen we niet het strand, ook niet de boulevard, maar de weg erachter. Hier staan namelijk nog een aantal oude of soms gerenoveerde, oorspronkelijke huisjes. Het vroegere vissersdorp El Cabañal maakt nu deel uit van de stad, maar heeft toch zijn eigen karakter weten te behouden.
Soms zijn de huisjes nu kleine restaurantjes, soms prive bezit. Ook aantal dure, bijzonder fraai gedecoreerde huizen ( veel mozaïek, tegels a la Gaudi).
De zon wordt aardig warm en we genieten van onze koffie, heerlijk in de zon, uit de wind.
In de zomer zal het hier vast erg druk zijn, nu is het overal nog heerlijk rustig, maar je kunt aan de parkeerplaatsen, de aparte busbanen etc zien dat hier veel mensen verwacht worden. Alles ziet er netjes uit, op het strand zijn douches, EHBO posten, enz. In de middag wordt het wel wat drukker, mensen genieten van het heerlijke weer. Een enkeling waagt zich in het water!

Of we nog niet genoeg gelopen hebben, gaan we ook nog naar de haven. Hier staan zowel supermoderne gebouwen als nog oude. In de oude haven staan nog prachtige Jugendstilhallen, de Tinglados, deze worden momenteel gerestaureerd.
Valencia wilde de zeilwedstrijd America's Cup binnenhalen, investeerde enkele jaren geleden veel geld in de renovatie van het hele havencomplex en sinds 2007 wordt de zeilwedstrijd nu in Valencia gehouden, staat zelfs vermeld op de putdeksels. De nieuwe jachthaven heeft een stralend wit, strak gebouw , Veles e Vents, met een enorm terras. In deze tijd van het jaar lijkt het geheel verlaten, het terras is vrij toegankelijk dus van het uitzicht genieten kan en dat doen wij dan ook. We lopen door tot waar wij denken dat de bus (19) langs komt en dat blijken we goed gegokt te hebben.
Terug bij ons hotel betrekt de lucht, in de verte zien we de regen vallen. Ons plan om nog even in de tuin te gaan zitten verruilen we voor een korte siësta, even de benen laten rusten. Tot nu toe klaart het steeds snel weer op. Het blijft hier droog, de zon is alleen even uit beeld.
We gaan dus weer op pad en lopen nog wat rond de fascinerende bouwwerken van CAC zoals men hier het Cuidad de las Artes y las Ciencias in de verkorte versie noemt. Iedere keer zie je weer andere dingen aan deze gebouwen, of het licht valt er vanuit andere hoek op, het blijft een boeiende bezigheid. Nu valt het licht van de ondergaande zon erop en zorgt voor een soort gouden gloed. Het blijft ons in ieder geval bezig houden want het nodigt steeds opnieuw uit tot fotograferen. Dit complex trekt de hele dag en avond bezoekers, elk uur van de dag is het mooi. De grote wateroppervlakken kleuren ook steeds anders, afhankelijk van de zon en de lucht, soms lijkt het net een zee, dan weer zie je nauwelijks dat er water is, is het een glad en glimmend oppervlak. Het is streng verboden het water in te gaan, ik kan me daar ook wel iets bij voorstellen, want dan wordt het een soort groot pierebad. In de zomer, als het heel warm is, zal het lastiger zijn dit te handhaven.
Na een avondwandeling ( echt de laatste wandeling voor vandaag) en een hapje eten keren we terug naar ons hotel om onze vermoeide voeten bij te laten komen. Morgen vast spierpijn of niet, we zijn al aardig getraind ( misschien) ......