Uitstapje naar Zhujiajiao

Dag 20, : vrijdag 18-04-2014, Shanghai / Excursie Zhujiajiao

Zwaar bewolkt , ca 18 graden, fris
Een bezoek aan het 1700 jaar oude stadje Zhujiajiao. Het is een oase van rust, zeker vergeleken met de hectiek van Shanghai. In de vorm van een waaier, ligt Zhujiajiao prachtig in het landschap van heuvels en meertjes. Naast de traditionele huizen met hun binnenplaatsen, zijn vooral de bruggen kenmerkend voor Zhujiajiao. De houten en marmeren bruggen stammen uit de Ming en Qing dynastieën. Ook de tuinen zijn een bezoek waard. Een tuin was in de keizerlijke tijden de trots van de welvarende Chinees. In elke traditionele tuin moest tenminste een grote open hal, een kunstmatige heuvel, en een tuin met bloemen en planten te vinden zijn. De verschillende delen van het rijk werden op deze manier verbeeld.
Na de busrit, eerst door lange winkelstraat, veel etenswaren. Vrouwen maken allerlei kleine deeghapjes, of vouwen groenten in Lotus bladeren en knopen het als een pakketje dicht.
We beginnen hier met een boot tochtje, kort en dan kunnen we op eigen gelegenheid weer rond kijken, wat wel zo prettig is, want we zijn onze gids van vandaag, Apple genaamd, al meteen kwijt. Soms zijn de winkeltjes veel van hetzelfde en soms ineens een plekje waar ze hele mooie dingen verkopen of toch nog iets wat we niet eerder gezien hebben, zoals de schilder die de letters van een naam in de vorm van dieren, bloemen etc maakt.
Er zijn ook winkels waar ze dekbedden maken, gevuld met zijde. Het voelt heerlijk zacht aan. Beetje groot om mee te nemen.
Hoe meer de ochtend vordert, hoe drukker het wordt. We duiken nog wat achteraf straatjes in, zien zo ook nog wat van het gewone dagelijkse leven hier. Er liggen bootjes met de visvangst van vandaag, wordt rechtstreeks vanuit de boot verkocht . Heel iets anders dan de goudvissen en kleine schildpadjes die je aan het begin van het dorp aangeboden krijgt. De bedoeling hiervan is dat de beestjes weer terug in het water gezet worden en zo geluk brengen . Tamelijk frustrerend voor een goudvis om in het kanaal gekiept te worden, opnieuw gevangen wordt, de dag in een klein plastic zakje door brengt en dan mogelijk weer het kanaal in.....
De waterstadjes zijn mooi, allemaal verschillend en inmiddels ontdekt door de Chinese toeristen, die hier dan ook massaal op af komen. Wij, de Westerlingen, zijn en blijven een bezienswaardigheid en we worden volop gevraagd, maar meer nog ongevraagd, op de foto gezet. Maken we dit ook eens van de andere kant mee. De Chinezen hebben zo hun eigen mening over wat een mooie foto oplevert. Ze gaan zeer gemaakt poseren , in nogal onechte houding, bijna altijd wordt het V-teken gemaakt en ze willen met elk gebouw, beeld , boom vast gelegd worden. Zo staat er op de Bund een groot beeld van een stier . Het dier slijt van alle mensen die dit beeld aanraken, dan nog foto ernaast, ervoor, met z'n allen ervoor, het duurt wel even eer zo'n sessie klaar is. Aanvankelijk wacht je nog keurig, maar dat is onbegonnen werk. Bovendien is de Chinees een kunstenaar in het voordringen, zich ergens tussen wringen. We zijn inmiddels op dit gebied dan ook enigszins ver -Chineest. Het aantal " selfies" ( een foto maken met je mobiel van jezelf met dat mooie beeld of gebouw of met die gekke buitenlander) is hier verbluffend hoog.

In de namiddag door de stad gelopen , winkels bekeken , oude straatjes in gegaan. Vaak direct achter een dure winkelstraat zie je een compleet ander beeld. Hier geen glitter en dure spullen, maar kleine steegjes, donkere huizen en mensen die op een of andere manier een centje proberen te verdienen. Bedelaars, die uit de vuilnis zakken eten. In de winkelstraat zijn ontzettend veel verkopers, willen van alles aan de man brengen. Velen hebben een paar Wientjes onder de hak van hun schoen, waarmee ze zich razendsnel kunnen verplaatsen.
Een flauw zonnetje en een frisse wind maken het eind van de dag niet echt aangenaam buiten.

Het lijkt vanavond wat helderder, dus nog even terug naar de Bund om te proberen de skyline bij nacht te fotograferen . Er varen weer veel boten, zowel vrachtverkeer als de fiks verlichte partyboten.
De vele bruiden en bruidegommen staan nog steeds te klappertanden in de wind. Vooral de bruid heeft het zwaar. Veelal blote armen, blote rug maakt het niet erg aangenaam om op de brug te staan in de wind. Bovendien is er hier elk moment van de dag veel publiek op de been, dus geregeld loopt er iemand voor de fotograaf langs. De make-up van de bruid moet regelmatig bijgewerkt worden en soms staat het bruidspaar in een zeer ongemakkelijke houding terwijl het wachten is op het ultieme plaatje. Net was er een bruidegom die het niet meer aankon....
In ons hotel is vanavond ook een bruiloft gaande. De entree van de Peacock zaal is prachtig versierd en de hele zaal is gevuld met gasten, een paar honderd . Een bruiloft in China is een zeer kostbare aangelegenheid.