Naar Tunxi

Woensdag 09-04-2014. Naar Tunxi, via Little Likeng, Wangkou en Xiaoqi

Vanochtend vroeg opgestaan omdat we nog wat van Wuyuan willen zien. Gisteravond, toen we op zoek waren naar een eettentje, waren op een groot plein tientallen mensen, jong en oud, man en vrouw, een soort aerobics aan het doen. Er waren twee groepen, ieder aan een kant van het plein. De ene groep telde zeker 100 mensen. Er was een instructrice, die de danspasjes, oefeningen voordeed. Het was erg leuk om te zien.
Vanochtend dus rond gelopen en we komen terecht in een prachtige winkelstraat. De bovenkant van de huizen is rijk versierd met prachtig houtsnijwerk, zoals de huizen hier ooit waren. De parterre is gemoderniseerd en hier zijn allemaal, zeer luxe, winkels. De kleding voor de mannen is erg mooi, voor de dames nogal kinderlijk: veel kant, tule en bijzonder zoete kleuren. Het zijn net kinderjurkjes. We lopen deze prachtige straat helemaal uit en gaan terug langs de rivier. Hier zijn vrouwen de was aan het doen. Zittend op een klein krukje slaan ze het wasgoed met een houten stok schoon op een steen en spoelen het uit in het heldere, stromende water. Ook jassen en schoenen worden gewassen.

Vandaag gaan we naar Tunxi. Onderweg bezoeken we 3 dorpen: eerst Little Likeng.
Traditioneel gebouwde huizen, wit met soms houtsnijwerk, soms muurschilderingen. De entree is bijna overal hetzelfde ingericht: op de muur, recht tegenover de entree, een mooie tekening en een klok. Een maal hing er een groot portret van Mao. Dan een vierkante tafel met twee hele smalle houten banken en achter de tafel twee grote, mooi bewerkte houten stoelen.
De muren zijn bijna helemaal van hout, versierd met schitterend houtsnijwerk.
In Little Likeng loopt een klein riviertje, er liggen bamboe vlotten. Een mooie tempel met een mollige, lachende Boeddha en in de zij ruimte een groot porseleinen beeld. In de bomen tientallen rode linten met goud opdruk .
De souvenierswinkeltjes ontbreken hier niet, het zijn geliefd plaatsjes. Ook kleine eetstalletjes zijn aanwezig, evenals hordes Chinese toeristen. Er zijn steeds meer mensen die zich dergelijke uitstapjes kunnen permitteren en, net als wij, dit moois willen zien. Het is dus redelijk druk op de smalle bruggetjes. Gelukkig( voor ons) komen de meesten in groepen , met een gids , die ( heel modern) met een microfoontje rond lopen en luid en duidelijk vertellen wat er te zien is, maar tevens in een rap tempo door het dorp heen gaan.
Terug gelopen via de achterkant van dit Chinese Volendam en hier zien we nog heel wat mooie dingen en.... het is hier erg rustig.
Het tweede dorp is Wangkou. Het is lunchtijd voor de Chinezen en hier is het heerlijk rustig. De bewoners zitten voor de deur van hun huisje hun kommetje rijst leeg te eten. Ook hier een rivier, maar deze is aardig breed. Er staan nog aardig wat grote handelshuizen, ooit van rijke kooplui geweest. We kopen weer wat van die heerlijke koekjes en genieten van al het moois. Er loopt een pad aan de andere kant van de rivier en dat nemen we terug. Ons idee is lekker langs het water, want het zonnetjes schijnt goed. Het pad gaat door het bos, omhoog en omlaag , en dat een keer is zes. Oververhit, maar op tijd, zijn we bij ons meetingpoint.
Dorp nummer 3:Xiaoqi heeft het heel slim aangepakt. Voor je het dorp in kan lopen ga je door een lange rij souvenierswinkeltjes . Er zitten wel leuke dingen bij. Heel veel houten voorwerpen zoals kammen, alles hand gemaakt ( we hebben het zelf gezien)' , veel thee en verder armbandjes etc.

Eind van de middag arriveren we in Tunxi en ons hotel ligt vlakbij een grote rivier.