Vervolg 2e dag Whistler

Hier het vervolg, tijd vliegt hier.
De wandeling heeft onderweg paar mooie uitkijkpunten, veel kleine meertjes, allemaal even beeldschoon, echte kalenderplaatjes. Geen paddestoelen gezien. De hele weg geen wandelaars gezien alleen aan het einde twee. Het eindpunt is een brug over een hoge kloof waar je kunt bungiejumpen. Er is net een groepje jongelui bezig en e.e.a. gaat gepaard met Tarzankreten ( de mannen) en gejammer/paniek ( de dames). Maar ze springen wel! Ze duiken het ravijn in aan dat stuk elastiek, schieten een eind omhoog en zwaaien meerdere malen heen en weer onder de brug door voor ze omhoog getakeld worden. Wij houden het bij wandelen.
We kruisen de spoorlijn en dit keer komen we de mooie trein de Rocky Mountaineer tegen. Hij gaat stapvoets , kunnen de passagiers ook het mooie uitzicht bewonderen bij de waterval en het is de vraag wie nou wie bekijkt. In ieder geval wordt er aan beide zijden gezwaaid ( de passagiers in de trein en de wachtende wandelaars voor de trein).
Na de lunch nog op zoek naar een uitkijkpunt waar we mogelijk visarenden kunnen zien. Ook zij vinden de zalm een lekkernij.
De aanwijzingen zijn niet heel duidelijk en we rijden bijna een gebied van de natives in, die toch echt middels borden aangeven dat ze geen ongewenst bezoek op hun terrein willen.
Men is hier wel zuinig op het erfgoed van de Indianen. Alle plaatsnamen staan in hun taal, een soort klanktaal, die voor ons niet uit te spreken is. Verder onderweg bij de uitkijkpunten informatie over de oorspronkelijke bevolking, vaak met prachtige verhalen en legendes ( hoe de bergtop aan zijn naam komt, maar ook dat bv de zalm belangrijk is voor hen als eiwitrijk voedsel en hoe ze repen zalm drogen) . Ik heb wel medelijden met de zalm: eerst 800 mijl zwemmen, tegen allerlei onmogelijke stroomversnellingen open mocht je dat als vis gered hebben, dan staat daar de beer, de visarend en de mens op je te wachten. Het is nog een wonder dat er eenje doorheen komt.
In de namiddag nog even in Whistler rondgelopen. Het is dan kennelijk apres ski tijd, want alle bars zijn overvol. Er schijnt helemaal boven wel geskieed te kunnen worden, dat heet hier heli skieen, ga je met een helikopter naar het ijsveld boven op de berg. Ook de fietsers keren terug in het dorp: voorzien van helm, beenbeschermers en een laag modder.
De Olympische ringen zijn een geliefd foto object. Om de paar tellen zitten, staan ,liggen er mensen op voor de meest artistieke foto. We bezoeken nog een galerie, paar leuke dingen, voor iets minder leuke prijzen.
Dan wordt het tijd voor even bijkomen, genoeg kilometers voor vandaag en op ons balkon staan heerlijke ligbedden, de zon schijnt nog en met de Ipod erbij, is het goed relaxen.
Morgen gaan we weer en route, naar Vancouver Island.
Voor foto's : zie Facebook, want ik kan geen foto s plaatsen en het tijdelijk niet kunnen plaatsen, duurt kennelijks de rest van de vakantie.