Prachtige dag in Fukuoka

Na een heerlijke nachtrust staan we uitgerust en fris op. Een lekker ontbijt en we kunnen op stap.
We nemen de metro, met een klein beetje hulp , halen we een kaartje uit de automaat en komen op de geplande bestemming uit. Van hieruit gaan we lopen, eerst naar de Tochoji tempel. Verrassend mooi, met een prachtige, enorm grote houten Boeddha, binnen. We beginnen met het kopen van een kaarsje en drie wierookstokjes. Het kaarsje moet aangestoken worden en in een houder gezet worden, daarna steek je de drie wierookstokjes met de vlam van het kaarsje aan en deze zet je in een grote schaal. Vervolgens moet je de wierookwalm in je gezicht wuiven, wat ons beiden aan het kuchen brengt. In de tempel mag je geen foto maken, je kunt achter langs de Boeddha lopen. Op de muren zijn schilderingen aangebracht van soort demonen die de meest verschrikkelijke dingen doen met mensen ( soort van hel). De weg naar de uitgang is stikkedonker , we schuiven met onze handen langs de muren, gaan twee bochten om, maar voelen ( nog) geen deur. Achteruit maar weer terug en door de ingang naar buiten, stuk handiger.
Op het terrein nog meer tempels, veel mooie bomen en de eerste bloesem. de magnolia heeft al aardig wat bloemen. Ik probeer mijn eerste stempel van deze tempel te krijgen, maar dan kan alleen in een speciaal daarvoor bestemd boekje, wat ze hier niet hebben.
Van hieruit lopen we naar het volgende tempelcomplex. Het is even zoeken naar de ingang. We zien een oudere dame voorbij schuifelen met wat wij dachten een rollator . Dat bleek echter een karretje te zijn voor haar piepkleine hondje. Ze haalde het diertje voor ons even uit zijn huis op wielen. Hij draagt een schattig pakje van spijkerstof. Het mormeltje loopt zo weinig dat zijn nagels heel lang zijn en inmiddels over elkaar heen groeien...
Er komen nog twee echtparen aan, ook op zoek naar de ingang en zij nemen ons mee naar binnen. Zij genieten net als wij van al het moois eenzijdig openen deuren, die wij anders niet open hadden gedaan. Prachtige tuinen en tempels. Veel bloemen, ook tulpen zie je hier vaak.
Het zonnetje schijnt en het is aangenaam van temperatuur.

We vervolgen onze wandeling en gaan naar Canal City Hakata. Dit blijkt een groot, modern winkelcentrum te zijn. We kunnen het niet laten om even bij Desiguel naar binnen te gaan, de Zara en H&M laten we links liggen, eerst op naar de koffie. Meteen ook maar gelunched, leuk tentje. Alles is hier zeer effectief ingedeeld, alle ruimte wordt benut en veel dingen zijn kleiner als bij ons: melkcupjes, minilepeltjes, lange, smalle suikerzakjes. De mensen zijn erg vriendelijk, uitermate beleefd. Overal waar je komt buigt men voor je, wij buigen keurig terug ( of iets wat er op moet lijken).
Het winkelcentrum is een architectonisch hoogstandje, wel 5 verdiepingen hoog, maar heel open, met in het midden, in de buitenlucht, beneden een plein met water en fontein. Kleurrijk en speels gebouwd , met mooie winkels. We vermaken ons hier ook prima. Ineens begint de fontein te spuiten, we staan net van bovenaf naar het pleintje te kijken. Op de tonen van muziek volgt een hele watershow. We zijn de enige toeristen en genieten samen met de mensen om ons heen van dit vrolijke waterspektakel. Later zien we, als we beneden langs wandelen, nog een tweede watershow.

We wandelen langs de rivier de Naka, ook hier overal prachtige bloembakken, perkjes.
Aan de overkant van de rivier ligt nog een mooie " shrine" . Het is de Kushida Jinja Shrine. Een prachtig complex. Bij binnenkomst zie je een vierkante stenen waterbak met bamboe bakjes aan een lange steel. Je spoelt je handen af met wat water voordat je verder loopt. Bronzen beeld van een Stier en een paard staan voor de tempel. Er hangen drie hele dikke touwen met bovenaan een grote bel. Er staan drie bezoekers bij, zij trekken aan de touwen en daarna klappen zij driemaal in hun handen. Grappig gezicht: heren , keurig in het pak, die daar in hun handen staan te klappen, te buigen en aan de touwen sjorren. Ook hier is veel te zien: wensen/ boodschappen voor de goden op houten plankjes geschreven worden aan een lange muur gehangen . Of witte papiertjes, soms aan een boomtak of struik gehangen.
Een mooie toegangspoort met rode dikke houten palen. Een enorme praalwagen, die voor een festival in juli gebruikt wordt. De wagen is wel 15 meter hoog en vol met beelden van krijgers, dieren, etc. Elke jaar wordt de praalwagen naar buiten gedragen en door de stad gesjouwd.

Tot onze verrassing zien we een overdekte, heel lange winkelstraat met bijzondere winkels, zoals een kimono zaak( met alles wat daar bij hoort), een winkels met honderden soorten papier.
In de kimono winkel zetten we per ongeluk een stap op een tapijt waar je niet opkocht staan. De verkoopster kreeg zowat een beroerte, wij bijna een hartaanval. We sprongen alledrie op. Onze schrik was echt en daarom werd het ons vergeven. Gelukkig.

Koffie gedronken langs de oever van de rivier , naar de overkant. Bijzonder brug, met bloemen, parasols en aan de zijkanten plekken waar je heerlijk kunt genieten van het zicht op het water. Het is heel laag water nu, diverse zandbanken te zien. De rivier mondt uit in een zee, dit is een havenstad. Tegenwoordig komen er ook cruiseschepen.
We komen langs een apart gebouw, even binnen kijken: het is het stadhuis, met een heel gezellig info centrum/VVV. Allerlei folders zijn er beschikbaar, ook speciale over de kersenbloesem . Over een dag of vijf is het hier in Fukuoka op zijn mooist, dan start voor de Japanners de lente, het nieuwe leven. Men neemt massaal vrij ( wat hier op zich al zeer bijzonder is, want vakantie opnemen hoort eigenlijk niet), zoekt een mooie plek uit onder een kersenboom, legt een groot, meestal blauw, kleed neer en voorzien van een picknickmand zit men hier een hele dag. We horen dit van een vriendelijke, goed Engels sprekende bewoner.
We struinen verder, langs een parkje, waar een soort van " beurs voor etenskramen " is. Heel grappig om te zien.
Er zijn onderweg ook mooie bronzen beelden te zien , bij het parkje staat er eentje van een muziekkant zittend op een bankje. Ik maak een foto. Er komt een man op de fiets aan, zet zijn fiets neer en als ik omkijk heeft het beeld een mondkapje voor. Ik schiet in de lag en al spoedig zijn we in gesprek met drie heren, tot nu toe is de eerste vraag " waar komen jullie vandaan?".
Ons laatste doel is het Ohoripark, dit grenst aan het Maizuru Park, waar we gisteravond waren. Er is een Japanse tuin, helaas net dicht als wij om vijf uur aankomen, maar er is ook nog een groot meer, met een wandelpad er dwars doorheen. Ook dat gedaan en dan is het mooi geweest voor nu. Op naar het hotel, de voeten wat rust gunnen.

In de avond op zoek naar restaurant, gisteren al een aardig tentje gezien. We trekken aan de deur, we duwen, maar er gebeurt niet veel. Uiteindelijk komt de man achter de bar naar buiten, hij spreekt geen woord Engels en ziet het niet zitten dat wij iets willen eten. Geen probleem, dan zoeken we iets anders. Opnieuw zien we een leuk zaakje, er zitten drie meisjes op de grond te eten, maar er is ook een bar met stoelen waar je aan kunt eten. Inmiddels zijn we erachter dat hier vaak schuifdeuren zijn, dus ik schuif de deur open. Hierop begint de man achter de bar in paniek te raken en maakt duidelijk dat ik er niet in kom. Nou ja, dan nog wat verder lopen. En dan vinden we leuk, gezellig restaurant met een zeer vriendelijke dame, het menu is ook nog in het Engels aanwezig. Onmiddellijk krijgen we een kommetje groene thee en een warm handdoekje en we bestellen ons eten. Een heerlijk mist soepje en een kom rijst met groenten en ei. Dit alles met stokjes gegeten, behalve de soep want dat is meer bouillon.
Ook met deze vriendelijke dame raken we in gesprek. Eerst vraagt ze hoe je dank u wel zegt. Later tekent ze een tulp en een molen en daar schrijf ik de woorden bij. Omgekeerd willen wij weten wat goeie avond in Japans is en zo zijn we leuk bezig.

Nu is het bedtijd, morgen verrekken we hier.