Goudstadjes

Vandaag verlaten we Driggs en gaan op weg naar Bozeman in de staat Montana.
Het is frisjes vanochtend, graad of 10 en het ziet er nogal bewolkt uit om niet te zeggen een regenbui zal geen verrassing worden.
De route is opnieuw mooi, het landschap is zeer afwisselen en de uitzichten fenomenaal. Je kunt met één blik alle weerstypen zien bv links van je blauwe lucht met witte en grijze wolken, voor je uit een diep grijze, bijna zwarte lucht en rechts zie je de bergen in de wolken, dit alles tientallen mijlen weg.
We doen eerst een klein dorpje Ennis aan. Voordat de Europeanen hier arriveerden , jaagden de stammen van de Shoshone, Flathead en Bannock in de Madison Valley. In juli 1805 kwamen de Lewis en Clark expeditie hier terecht. In 1863 werd er goud gevonden in Alder Gulch en toen kwam de goudkoorts op gang. Twee maanden later vestigde William Ennis zich langs de rivier de Madison en al snel ontstond het stadje Ennis.
En tegenwoordig staan er nog steeds huisjes uit vervlogen tijden. Leuk om te zien.

We vervolgen onze weg, nu naar Virginia City, dat ook een mooi historisch centrum heeft.
Ennis en Virginia City liggen niet ver van elkaar en ook hier kwamen de goudzoekers, gelukzoekers en minder aangename lui in grote getale naar Virginia City.
Toen er weinig goud meer gevonden werd , trokken velen weg, maar er bleef nog genoeg over om de huizen te bewonen, alleen er was niet genoeg rijkdom om de huizen te onderhouden. Het stadje , zoals het er nu uit ziet, laat de Victoriaanse tijd zien, alles is nog origineel zoals in het Oude Westen. Het is nu een " parel" , een prachtig oud centrum vol met gebouwen ingericht met de voorwerpen uit de oude tijd. De gebouwen zijn vrij te bezichtigen, en worden afgewisseld met winkels en saloons, en ook deze zijn ingericht zoals dat vroeger was. Heerlijk om doorheen te lopen en ongelooflijk hoeveel er hier bewaard is gebleven.
Als we het koud krijgen en het gaat regenen , duiken we de saloon in. Hier brandt een enorme houtkachel en wij zijn toe aan warme chocolade en genieten van de entourage. Voor een " Dime " kun je de antieke pianola laten spelen.

Dan wordt het tijd richting Bozeman te gaan, opnieuw een binnendoor weg, TomTom heeft een mooie route op het oog en wij genieten van de omgeving. Na 4 mijl vindt Tom dat we moeten omkeren, weinig ruimte op deze smalle weg, dus rijden we door om uiteindelijk uit te komen bij een hek waar een bord ophangt dat niet uitnodigt om verder te gaan. Aangezien hier iedereen een wapen heeft, lijkt het niet verstandig om dit te testen en draaien we dus om.
We gaan via een iets grotere weg verder en ineens zit er een politie auto achter ons: we moeten aan de kant. We blijken net iets te hard gereden te hebben, we hebben een huurauto uit Texas, komen uit Wyoming en zijn nu in Montana, dus alles wordt grondig gecheckt. Gelukkig is de agente zo vriendelijk ons met een officiële waarschuwing te laten gaan. We krijgen een mooie print van deze gebeurtenis mee.

Bozeman is een wat grotere stad, met ook een historisch centrum, maar dat komt nog wel.
We gaan heerlijk dineren bij de Italiaan, wijntje erbij . Het weer is inmiddels aardig opgeklaard en de zon is weer terug en na het eten blijft er nog tijd over om de foto's te bekijken en een verslag te maken.
De fles wijn krijgen we mee naar huis, keurig ingesealed, met de rekening erbij . Aangeraden wordt om de fles op de achterbank te vervoeren en onder geen beding de verzegeling te verbreken, anders hebben we een groot probleem als we staande gehouden zouden worden.
Opnieuw weer een mooie dag.