Borobudur

Maandag 28 maart, Yogjakarta , naar Borobudur


Om 06.00 uur op gestaan, ontbijt en op weg naar de Borobudur, ongeveer 1,5 uur rijden, want we moeten de hele stad door. Honderden brommers/ scooters banen zich een weg door het verkeer. De fiets wordt nog maar door een enkeling gebruikt . De jongelui lenen geld bij de bank voor de aanschaf van een brommer, of een mobiele telefoon, beiden zijn status symbolen.
We rijden langs rijstveldjes, bomen die in bloei staan, alles is heel mooi groen, de regentijd is min of meer voorbij.

De Borobudur in Centraal-Java is het grootste boeddhistische heiligdom ter wereld. De indrukwekkende tempel ligt ongeveer veertig kilometer ten noordwesten van de stad Yogyakarta. Met een omtrek van vijf kilometer en een steenoppervlak van ruim 60.000 vierkante kilometer is het complex ook een van de grootste monumenten van de wereld.

De boeddhistische tempel is gebouwd op en over een berg in de vorm van een terrasvormige afgeplatte piramide. De negen verdiepingen waaruit de Borobudur is opgebouwd, vormen een gids naar de boeddhistische verlichting voor priesters en pelgrims. Op de eerste vier verdiepingen met rechthoekige terrassen zijn ruim 1.500 reliëfs te zien waarin het leven van Boeddha wordt afgebeeld. Op de drie hoger gelegen cirkelvormige terrassen zijn meer dan vierhonderd stoepa's te vinden met in elk daarvan een Boeddhabeeld.

We arriveren vroeg, voor de drukte en de ergste hitte. Je kunt de tempel verdiepingen beklimmen door in één keer alle trappen recht naar boven te nemen of per verdieping eerst helemaal rond te lopen, dat is de pelgrimsroute. We bekijken eerst het eerste terras en besluiten dan toch om eerst naar de top te gaan. Het is nog druk en de zon brandt al , dat wordt alleen maar meer. Zo genieten we dus van het prachtige uitzicht op het bovenste terras. Er is overal bewaking aanwezig om te voorkomen dat de bezoekers op de beelden of de stoepa's klimmen, of , nog erger, stukjes steen, stukjes van de beelden af peuteren.
Ook hier zijn veel schoolkinderen die de opdracht hebben een toerist te interviewen, maar ze zijn heel beleefd en dringen niet aan. Als we later in de schaduw tegen een muurtje zitten om uit te rusten hebben we ook even tijd om een paar scholieren blij te maken.
Behalve de stoepa's, Boeddhabeelden zijn er ook nog prachtige reliëfs te bewonderen, hier zie je nauwelijks bezoekers. Om de tempel heen zijn mooie tuinen en hier is het erg aangenaam onder de bomen .
Het laatste stuk, op weg naar de uitgang word je door tientallen winkeltjes geleid . Verder zijn er ook nog heel wat verkopers die hun waar aanbieden, maar niemand is opdringerig of vasthoudend dus we bereiken de bus zonder tassen vol met nutteloze aankopen.

Dan rijden we naar een dorp 5 km verder waar een paardenkar op ons wacht. We worden door het dorp rond gereden, bezoeken een cassave plantage en een kroepoek werkplaatsje. Van de cassave wordt meel gemaakt, maar ook kroepoek en dat laatste is veel werk. We mogen ook de kroepoek proeven, smaakt uitstekend: de roze soort is gekleurd met de schil van een vrucht en smaakt iets anders dan de naturel.
We stoppen bij een mooi uitzichtpunt op de rivier, het water stroomt snel en op de andere oever zijn mannen bezig een baal groene planten te verzamelen. Als ze voldoende hebben wordt er een auto binnenland in het water gelegd, een houten rek erop en hierop de baal planten. De ( meeste) kleding wordt uitgetrokken en de man zwemt met het geheel naar de overkant . Dat is nog best lastig want het water stroomt in de bocht erg hard, maar ze hebben hier natuurlijk ervaring meteen halen de andere kant zonder problemen.
Onderweg komen we langs een muziekschooltje: hier zit een aantal jongetjes op de grond op de gamelan instrumenten te oefenen. Op een groot schoolbord staan cijfers, er is iemand die met een stok op het bord tikt om het ritme aan te geven, en de snelheid. Op de instrumenten staan ook cijfers en zo leren ze de diverse muziekstukken. Ook wij gaan dit oefenen en dat wordt een gezellige boel.
Dan is het tijd voor de lunch , bij een familie in het dorp. We beginnen met een kop thee, dan soep en vervolgens staat er een heerlijk buffet klaar . Het smaakt ons prima. Er zijn maar een stuk of vier vorken in voorraad, gelukkig hebben we de lepel van de soep nog liggen , anders hadden we met de handen moeten eten. Dat lukt natuurlijk ook wel maar dit is iets prettiger. Ons bord is een soort ondiep mandje met een rond gesneden bananenblad erin , hier schep je het eten bovenop . Heel handig : geen afwas.

Dan terug naar Yokyakarta waar we nog even willen genieten van het zwembad. We moeten wel eerst even wachten tot de stortbui voorbij is. Gisteren ging het nl onweren en dan is een zwembad wat minder handig.