Het noordelijkste puntje van Spanje
Blijf op de hoogte en volg Tineke
22 Juni 2015 | Spanje, Viveiró
Buiten is het toch al bijna 20 graden, dus aangenaam weer. We rijden naar het oude centrum van Viveiro. Het is laag water, wat er aan water staat, is bladstil , levert ander soort mooie plaatjes op.
Er is nog een brug uit de Middeleeuwen, in gebruik. Die luitjes van vroeger bouwden voor de lange termijn, knap als een brug van vele eeuwen oud nog steeds dienst doet.
Ook Viveiro heeft de typische glazen balkons, ook een hele rij pastelkleurige huizen, uiteraard aantal kerken, nauwe straatjes, etc. We sluiten de ochtend sightseeing af met een kop koffie. Bij de koffie krijg je hief bijna altijd een stuk cake, bij een biertje chips of tapas hapje ( stukje tortilla, mini broodje met chorizo , allemaal even smakelijk).
Gisteren van onze landlady info over de omgeving gekregen. We gaan nu de linkerkant van de kust bezoeken, richting Ferrol. De zon is inmiddels gaan schijnen .We bezoeken leuke kleine dorpjes, aan de monding van een rivier , die vervolgens uitkomt in de Atlantische Oceaan.
Vicedo, Porto de Barqueiro, Loiba. In Loiba wacht ons een uitdaging: " de mooiste klif ter wereld" te vinden. Via een klein dorpje , Carreteira geheten, naar het nog kleiner dorpje Picon. Dan rechtdoor, langs de kerk, tot je een kleine bushalte ziet. Hier stoppen, dan zie je links een hand gemaakt bordje met de tekst" The best bench of the world" . Gevonden!
Ruige kust, hoge, steile rotsen, beneden een prachtig zandstrand, dat alleen bij eb zichtbaar en toegankelijk is. We dalen de trappen af. Heel druk bezocht wordt het niet, op elke traptrede groeien talrijke planten en bloemen. Dit is een prachtig jaargetijde, zoveel verschillende bloemen, in alle kleuren. Grillige rotsen, zwart gesteente , bestaat uit hele dunne laagjes op elkaar. Als de zon er op schijnt is het zilverkleurig. Het strand is bijna verlaten, op een paar snorkelaars na. Aan de zijkant van het zandstrand zijn veel rotsen, hier stroomt ook nog water tussendoor en zie gekleurde waterplanten, schelpen, als je geluk hebt kleine krabben of zeesterren. Lekkere struin plek dus.
Ook nog naar de vuurtoren gereden , in dit geval staat deze op de meest noordelijke punt van Spanje, Estaca de Bares. De vuurtoren is nog in gebruik, ligt hoog op de klif en dat levert natuurlijk weer een mooi uitzicht op deze prachtige kust op. Azuurblauw water, wit schuim om de rotsen en een hemelsblauwe lucht. Voor het contrast vliegt er af een toe een meeuw door het blauw.
Bij de vuurtoren heeft iemand als hobby hout bewerken , er staat een groot beeld van een dier. Ik twijfel tussen een wolf of een beer, lijken mij hier allebei niet van toepassing . Verder nog een uil in wording, wel al herkenbaar als zodanig. Heel veel mooie bloemen en struiken hier. Het schijnt dat er vroeger nogal wat schepen hier zijn vergaan. Kun je je wel iets bij voorstellen als de kust ziet en dan is het vandaag heel rustig weer, nauwelijks wind. Het kan hier enorm spoken, vandaar dat we regenjassen, truien etc in de koffer hebben. We genieten er echter erg van dat een korte broek en shirtje vandaag ruimschoots voldoende is.
We bezoeken Ortegueira, dit is een wat grotere plaats, met uiteraard ook een oud centrum, maar eerst dat koude biertje. Leuke haven, voor de kinderen een grappige speelplek met water. Op diverse plekken en momenten spuit er water uit buizen, kiepen emmertje vol water om. Grappig gemaakt en met deze temperatuur heerlijk.
Ferrol houden we voor gezien, liever weer mooie rit langs de kust terug. Sommige rivier delta's zijn enorm breed. Bij laag water staat dit bijna geheel droog, soms met grote , lange zandbanken en stranden , soms met rotsachtige ondergrond, hier liggen dan af en toe bootjes droog. Echt vele meters verschil tussen eb en vloed. Steigers zijn drijvend, kunnen mer het getij mee omhoog/ omlaag.
Kortom, weer lekker dagje zo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley