Van Oakhurst naar Monterey

Woensdag 25-09-2013 van Oakhurst naar Monterey

We verlaten Oakhurst weer, onze familie hertjes is er ook deze ochtend weer, en nemen afscheid van Judy.
Ons navigatie systeem laat ons Bass Lake bij daglicht zien, het is een groot meer.een later later staan we in het centrum van Oakhurst, deze route had korter gekund, maar we hebben alle tijd en verlaten Oakhurst nu echt.
Het landschap wijzigt zich weer drastisch: de grote wijn estates, druivenvelden, fruitbomen katoen velden.
We gaan naar het kasteel van Hearst:
In 1919 begon de bouw van Hearst Castle, wat een ongebreideld groot en weelderig paleis moest en zou worden op een landgoed van 1000 km². De veranda en de zwembaden bieden vanaf de heuveltop een panoramisch uitzicht over de Grote Oceaan. De luxe diende voor het onthaal en de ontspanning van grote maar vooral ook kleine intieme gezelschappen van bestuurders, zakenmensen en filmsterren. Hij gaf het de naam La Cuesta Encantada, de betoverde heuvel in het Spaans, maar in de wandelgang noemde Hearst het "the ranch", de boerderij. Sinds de vakanties uit zijn jeugd en zijn huwelijksreis door Europa had hij gedroomd een huis te bouwen waarin alle kastelen en paleizen in alle stijlen werden weerspiegeld. Bijna dertig jaar lang werkte hij samen met architect Julia Morgan om deze fantasie te verwezenlijken. Zo werden ook de reeds gebouwde onderdelen steeds weer verbouwd. Complete vloeren, plafonds en interieurs werden uit Europa en Egypte overgevlogen. Bij zijn dood in 1951 was het project nog niet voltooid.
In 1957 werd het complex gedoneerd aan de staat Californië.
Je kunt het kasteel alleen bekijken dmv rond leidingen, echter er zijn er ca 5 verschillende, die elk maar een deel van het kasteel tonen, a raison van 25 dollar per tour. De eerste gaat over 10 minuten, maar vinden wij het minst interessant en de tour die ons wat lijkt gaat over 2 uur. Hier gaan wij niet op wachten, want de route langs de kust is erg mooi en dan stoppen we liever daar.
Onderweg koffie gedronken in een soort kunstenaarsdorpje waar een wedstrijd poppen maken gaande is en voor de huizen en winkels staan mooie, leuke, grappige poppen. De huisjes in het dorp zijn ware plaatjes.
De kustweg is indrukwekkend. Er staat een fikse wind, grote golven zijn het gevolg.
Op een plek, een strand, liggen tientallen olifant zeeolifanten.
De zeeolifanten (Mirounga) zijn een geslacht van zeer grote zeehonden. De zeeolifanten behoren tot de grootste levende zeeroofdieren. Zeeolifanten danken hun naam aan hun grootte en de slurfachtige neus van de mannetjes.

Volwassen mannetjes ("bullen") kunnen wel drie tot zeven keer zo groot worden als de vrouwtjes, met een lengte van zes meter lang en meer dan 3000 kilogram wegen. De vrouwtjes kunnen 3 meter groot en 649 kg zwaar worden. De neus van volwassen mannetjes is sterk uitgegroeid tot een slurf, die over de bek heen hangt. Zij kunnen hiermee brulgeluiden produceren, vooral bij competitie om vrouwtjes. Mannetjes hebben meerdere vrouwtjes, waarbij een succesvol mannetje wel 50 vrouwtjes per seizoen kan bevruchten. Zeeolifanten zijn goede duikers. Duikrecords onder zeehonden staan op de naam van zeeolifanten. Eén zuidelijke zeeolifant is wel eens twee uur lang onder water gebleven, van een noordelijke zeeolifant is bekend dat hij ongeveer anderhalve kilometer diep dook. Een vrouwtje kan gemiddeld 20 minuten, een mannetje wel een uur onder water blijven. Ze zijn door hun dikke vetlaag goed beschermd tegen koud water.

We zien bullen " vechten" , maar de meeste dieren liggen in het zand of gaan de zee in.
Het hele strand ligt vol met deze bijzondere dieren. Dit jaar zijn er hier 300 jongen geboren. Er is nog een strand en daar zijn ca 1000 jongen in het voorjaar geboren.
Het is beschermd gebied en er zijn vrijwilligers die, als interesse hebt , die van alles vertellen over de dieren.
Het is bijzonder om te zien hoeveel mensen zich als vrijwilliger betrokken zijn bij de Nationale Parken. Bij Yosemite gaan elk jaar in oktober zo' n 1000 vrijwilligers het park winterklaar maken, maar ook de rest van het jaar zijn er honderden vrijwilligers actief.

De hele route naar Monterey is schitterend en we stoppen dan ook vele keren want elke keer is het opnieuw een " foto momentje" .