Het grote avontuur begint

Na een voorspoedig vertrek vanuit onze woonplaats komen we bij Schiphol in een bijzondere situatie: er staat nl een file voor de vertrekhal. Nu kan het binnen erg druk zijn, maar buiten rijdt alles toch altijd wel. Gelukkig vinden we snel een plek en Frans heeft wederom geregeld dat de auto opgehaald wordt, dus we zijn snel binnen. Hier lijkt het of half Nederland weg gaat, maar alles voorloopt soepel en snel, tijd voor de koffie.
Even wennen aan de uitgebreide vragen bij het instappen. Gelukkig kunnen we alle hotel reserveringen aantonen en uiteindelijk is men overtuigd dat we toeristen zijn die gewoon het land graag willen bezoeken. Van cruciaal belang leek even dat we ook weer naar huis willen, we moeten nogal wat moeite doen om aan te tonen dat we ook echt een terugvlucht hebben geboekt.
Het ruim acht uur vliegen naar Detroit, we zitten goed, filmpje kijken, muziek luisteren etc.
We hebben tijd genoeg om de volgende vlucht te halen. Dachten we. In amsterdam al later vertrokken: er was een laptop achter gebleven bij de instapbalie en in het vliegtuig lijkt niemand er eentje te missen. Na een dringende oproep van de piloot gaat nu toch echt gezocht worden, alle bagagebakken weer open en ja hoor eentje miste het apparaat toch.
We zijn al voorbereid dat de binnenkomst in de VS enige tijd in beslag kan nemen. We zijn ook niet de enigen, meerdere vluchten zijn binnen en we sluiten aan in de lange, lange rijen.het schiet niet op, nu iets minder beleefd toch wat wachtenden gepasseerd, geprobeerd voorrang te krijgen, alles in de strijd: charme, een van ons is minder valide, we gaan het vliegtuig niet halen, etc.
You stay in line! Gelukkig zit de dienst van deze beambte erop en klampen we een andere aan. Deze man begrijpt ons en we mogen er langs. Gelukkig is de douane erg vriendelijk, we beantwoorden ook nu keurig alle vragen en zijn dit deel snel voorbij. Ander verhaal waren de koffers. 3 koffers waren snel gevonden, nr 4 niet. We zoeken samen met een medewerker van vliegveld naar een licht paarse/donker rose koffer...... De kleur van de koffer wordt door ons niet als zodanig herkend, we zouden het in een ander kleurschala hebben ingedeeld.
Nu volgt opnieuw een mega lange rij, maar wonder boven wonder gaat dit snel en krijgen we weer hoop. Je bent natuurlijk ook niet zo maar bij de vertrek gate. Gelukkig is de vlucht 10 minuten vertraagd en dat is onze redding. We zijn bijna de laatsten, maar we zitten in het vliegtuig!
Wind mee en half uur eerder in Denver. Relaxed vliegveld, niet zo druk en we hebben nu alle tijd. We komen nu via binnenlandse vlucht dus douane is zo gepiept. De auto verhuur bedrijven hebben hun auto s op paar km van vliegveld. Iedere verhuurder rijdt met eigen bus vanaf vliegveld naar het kantoor, wij dus met de bus naar onze huur auto, een zilvergrijs super grote auto. Achterin eigen stoelen, onze koffers passen met gemak en de auto is van allerlei moderne snufjes voorzien: achteruit rij camera, zij spiegels met waarschuwingslampje erin als andere auto passeert, een over behulpzame pratende help functie ( de stem blijft kletsen) . Hier kunnen we de komende weken wel mee uit de voeten....
Voor ons is het nu 3 uur in de nacht, hier is het 7 uur s avonds.
Hamburger, biertje en dan op tijd slapen