Bezoek aan een mijn

Vervolg van bezoek aan de mijn en het museum Rammelsberg gisteren. We kiezen voor een bezoek aan de mijn met een ritje in een treintje. Je kunt ook lopend, maar ons lijkt dit wel leuk. We hebben nog tijd over voor dat het treintje vertrekt, er is een leuk winkeltje, maar ook veel te zien in de verschillende gebouwen. In de oude smelterij staan de grote machines , ook het allerlaatste karretje met erts. In de andere hal staan de werktuigen, de karretjes, maar ook een tentoonstelling van mooie beelden van arbeiders, afgebeeld in verschillende beroepen. Er is echt heel veel te zien. Je kunt lekker zelf rondstruinen, alleen het ondergrondse gedeelte is met gids.
Als de tijd aangebroken is om aan onze rondrit te beginnen, moeten we eerst allemaal een helm uitzoeken en opzetten. De gids vertelt hoe de mijnwerkers zich om kleedden voor ze begonnen aan hun werk. Hun schone kleding hangt aan een haak , samen met een stuk zeep oo een bordje, wordt dit opgetakeld aan een ketting tot aan de zoldering. Iedereen heeft zijn eigen kledinghaak, dus de hele zoldering hangt vol met kleding. Buiten wacht ons een verrassing: we moeten in een klein en dicht treinkarretje gaan zitten. De helm is wel nodig want we hobbelen de mijn in, ijzeren wielen op de rails, dus hotsen en botsen.
Ergens in de mijn stappen we uit en lopen door de mijnschacht. Het is onvoorstelbaar dat mannen hier gewerkt hebben, ze aten en sliepen hier onder de grond. Er zijn zelfs paarden ingezet om de ertskarren te rrekken. Deze paarden kwamen , eenmaal beneden in de mijn, nooit meer boven, ze werkten tot aan hun dood in de mijn. De mijnwerkers werden ook niet erg oud, velen kregen stoflongen en stierven te jong. Er wordt veel verteld over het leven onder de grond, ook over de werktuigen, zowel van vroeger en als recenter. Hoe er geboord werd, de dynamiet gebruikt werd, waar de mijnwerkers sliepen, hoe de erts in de karretjes geschept werd, enz . Siemens heeft vele machines gemaakt en in Goslar staat nog het huis waar Siemens woonde.
De rit terug in het treintje is al een stuk minder claustrofobisch, we zijn gewend aan de duisternis en zien ook beter in het donker, dus door de gangen met de trein is nu stuk leuker.
Na dit alles aan wel verdiende en smakelijke lunch en daarna nog de rest van het terrein en de tentoonstellingen bezocht.
Leuke dag weer vandaag