Regen, sneeuw en wandelen

Donderdag 30 april 2015, Gudauri, hotel Carpe Diem

De dag begint mooi, beetje blauwe luchten overal die prachtige bergen met sneeuw. We gaan met de bus naar Kazbegi, opnieuw over de Miltaire Highway tot vlak aan de grens met Rusland. De eerste stop is bij het vriendschapsmonument van Rusland en Georgie. Een zeer apart monument, gebouwd door de Russen.
Een enorme halve cirkel en aan de binnenkant zijn schilderingen aangebracht, de ene helft door Georgie en de andere door Rusland. Het beeld de geschiedenis van beide landen uit. Aan de Russische kant staan nogal wat stoere mannen afgebeeld, aan de Georgische kant meer het familie leven. Het uitzicht is in ieder geval erg mooi.
We gaan een pas over, hier is o.a. een kerkhof voor de Duitse soldaten die hier in de 2e wereldoorlog gestorven zijn. Het blijkt dat procentueel de Georgiërs de grootste verliezen van alle landen hebben geleden.
We rijden door een vijftal tunnels, donkere, vrij smalle tunnels en passeren hier een daar een dorpje. Aangekomen in Kazbegi,wat nu eigenlijk Stepantsminda heet, maar door niemand zogenoemd wordt,omdat Kazbegi veel korter is, kunnen we aan de wandeling beginnen of met de auto omhoog. Het grootste deel van de groep kiest voor de auto en wij met de anderen voor het wandelen. Dan kiezen we ook nog voor de nog steilere " short track" . Alleen maar omhoog en omhoog, wandelen wordt al gauw meer klauteren en hoe hoger we komen hoe modderiger het pad wordt. Even kruisen we de autoweg ( is geen weg te noemen hoor). De auto 's komen ondanks de 4x4 nauwelijks naar boven, alleen een Lada heeft er geen enkele moeite mee.
De modder gaat over in sneeuw, eerst nog een bescheiden laagje maar hoe hoger we komen, hoe hoger de sneeuw komt. Als we tot onze enkels er door waden , gaat het regenen en worden de poncho's en regenjassen aangetrokken. We moeten meer dan 400 meter hoogte verschil overbruggen, dat is best pittig. Het pas is niet meer te zien door de sneeuw, nu af en toe tot bijna knie hoogte, betekent dat de sneeuw van bovenaf je schoenen inkruipt. Het allerlaatste deel is een waar kunststuk, dan hou je je vast aan een tak of boomstam, probeert je ene voet in de sneeuw te stampen, als die voet stabiel staat, dan trek je nummer twee naar voren .als laatste dan nog een brede en hoge sneeuwrichel over. Lewan trekt me over de rand en dan lig ik languit in de sneeuw. De beloning is dat we nu de kerk zien liggen en als we nog een zeer modderig pad gelopen hebben zijn we er. De anderen, die met de auto zijn gegaan komen we hier tegen, op dit pas, zij gaan terug. Later horen we dag met de auto nogal eng was, zeker terug, heel veel gehobbel, dus aantal waren nogal misselijk geworden. Wij doen het dus zo gek nog niet . We zijn buiten, sportief, genieten van de tocht en de ongemakken nemen we voor lief. Straks een warme douche en droge
sokken en we zijn weer als vanouds.
De kerk is mooi, er mogen hier geen foto' s genomen worden. Er wonen nog een stuk of zes monniken. Voor we de kerk binnen mogen moeten we een rok aan en sjaal om, dat gecombineerd met de modderschoenen, de regenkleding cq poncho, de rode hoofden en natte haren, maakt dat we er allemaal bijzonder charmant uitzien. Bovendien waait het hier, dus de regenkleding staat bol van de wind.
De terugweg maar wel over de autoweg gegaan, het regent nog steeds en het water loopt inmiddels als stroompjes over het pad naar beneden. In het dorp een warm drankje genomen.
Het plan was om nog de dichter bij de Russische grens te gaan kijken en bij mooi weer de gletscher, maar dat gaat we niet meer doen. Het weer is te slecht nu, dus op weg naar ons hotel.

Dan worden we tegen gehouden door de politie. Het blijkt dat er een vrachtauto klem zit in de tunnel , we moeten dus even geduld hebben. Er vormt zich een hele file achter ons, maar dan komt toch het sein dat we mogen gaan. Onderweg zien we de bewuste vrachtauto naast de tunnel staan, de zijkant is compleet vernield en de chauffeur zoekt de brokstukken op de weg bij elkaar .

In het hotel heerlijke warme douche, kop thee, natte spullen opgehangen en relaxen. Over15 minuten gaan we aan het diner. Wat zullen wij lekker slapen straks.....