Lassen NP
Blijf op de hoogte en volg Tineke
14 September 2014 | Verenigde Staten, Susanville
Zondag 14-09-2014
Lassen NP
Dit is het minst bezochte NP, zelfs in zomer rustig. Kristal heldere meren, bergweiden, wouden. De Lassen Peak , de oude vulkaan, slaapt, de grond borrelt wel: modderpoelen en warm water bronnen.
De Cascade Range is een bergketen van 1130 kilometer, die zich uitstrekt van het noorden van Californië tot in de Canadese staat British Columbia. Aan het zuidelijke einde van de bergketen ligt Lassen Peak, een van de grootste kegelvormige vulkanen ter wereld. De vulkaan bereikt een hoogte van 3.187 meter boven zeeniveau, en rijst 600 meter uit boven het omliggende landschap. Lassen Peak is een actieve vulkaan. Op 30 mei 1914 begon een periode van meer dan zeven jaar, waarin regelmatig uitbarstingen optraden. De heftigste eruptie heeft plaatsgehad in 1915, toen het een gigantische wolk van rook, stoom en as meer dan 10 kilometer de atmosfeer in blies. In de ruim negentig jaren na de laatste uitbarsting heeft het gebied rondom de vulkaan zich ver hersteld, maar toch zijn er nog veel bewijzen van de destructieve krachten van destijds zichtbaar.
In het park liggen nog meer vulkanen, en je treft hier ook warme bronnen aan, en vulkanische putten waaruit zwaveldamp opstijgt.
Het eerste wat we tegenkomen , na bezoek aan het Visit Center is:
Sulphur Works , dit is een van de voornaamste geothermische gebieden in het park, en de enige die dicht bij de weg ligt. Aan de ene zijde ontsnapt stoom luidruchtig uit een gat in de grond, en aan de andere zijde zie je verschillende heetwaterpoelen, bubbelende grijze modderputten, en kleine sissende fonteinen. De grond is geel, oranje en bruin gekleurd door verschillende zwavelhoudende chemicaliën. Door het gebied stroomt de West Sulphur Creek, het water daarvan wordt verwarmd door deze activiteiten. Het wordt aangenomen dat Sulphur Works ligt op de plek waar vroeger het voornaamste gat van de voormalige Mount Tehama vulkaan heeft gelegen.
In de vallei beneden liggen twee meren: Emerald Lake en Lake Helen. Dit laatste meer heeft haar naam te danken aan de eerste blanke vrouw die ooit Lassen Peak heeft beklommen. We gaan een wandeling maken, Bumpass Hell Trail, genoemd naar de ontdekker van dit gebied. De grond is hier zeer broos en breekbaar, onder de grond gaan de vulkanische activiteiten door , het water is 60 tot 93 graden en op gegeven moment is hij door de bodem gezakt en ernstig verbrand.
De Bumpass Hell Trail loopt door de regio waar vroeger Mount Tehama heeft gestaan.
Het is nog een aardige klim, wel met prachtig uitzicht steeds op de pieken van de bergen. Normaal gesproken ligt er ook in de zomer nog sneeuw, maar het is hier al geruime tijd extreem hoog en op de berghelling is geen gletsjer meer te zien.
Bumpass Hell is een groot basin, waarin verschillende stomende poelen liggen. Ten gevolge van de zwavel en andere delfstoffen heeft de grond allerlei kleuren van oranje, bruin, geel en groen. In het basin zijn houten wandelpaden aangelegd, zo is het mogelijk om tot dicht bij de heetwaterpoelen te komen. De grootste heeft een doorsnede van 10 meter. Er zijn ook de modderpoelen; in sommige van deze poelen is de modder erg dun, waardoor die heftig bruist, in andere poelen is de modder veel steviger, dan zie je hier alleen zo nu en dan een blub.
We lopen later ook nog de Devastated Area Interpretive Trail, dat is een korte wandeling.
Op borden wordt uitleg gegeven over hoe de omgeving zich hersteld heeft van de enorme schade die hier in 1915 werd aangericht. Je ziet ook Hot Rock, een 30 ton zware rots die door een modderstroom, direct na de uitbarsting, van Lassen Peak naar Devastated Area werd gesleurd. De rots bleef nog dagenlang gloeiend heet, en heeft al die tijd sissend in het water van een beekje gelegen.
Als we bijna aan het einde van de weg door het park zijn zien we nog twee meren:
Rechts Reflection Lake, en links van de weg ligt Manzanita Lake.
Bij het Visit Center aan het begin nog even heerlijk op terras gezeten, uitrustend, genietend van de zon en heerlijke koffie. Een prachtige blauwe vogel komt ook nog even een kijkje nemen.
Terug richting onze B&B, we rijden nog even iets verder door omdat we vlak bij het Almanor meer zitten en hier gisteravond heel veel vogels zagen. Een deel van dit grote meer is deels droog gevallen en hier zijn veel verschillende soorten vogels: ganzen, pelikanen, eenden, aalscholvers, etc. Ook we zien we vier otters in het water. Ze zijn zo grappig om te zien, duiken en plonzen heen en weer.
Lassen NP
Dit is het minst bezochte NP, zelfs in zomer rustig. Kristal heldere meren, bergweiden, wouden. De Lassen Peak , de oude vulkaan, slaapt, de grond borrelt wel: modderpoelen en warm water bronnen.
De Cascade Range is een bergketen van 1130 kilometer, die zich uitstrekt van het noorden van Californië tot in de Canadese staat British Columbia. Aan het zuidelijke einde van de bergketen ligt Lassen Peak, een van de grootste kegelvormige vulkanen ter wereld. De vulkaan bereikt een hoogte van 3.187 meter boven zeeniveau, en rijst 600 meter uit boven het omliggende landschap. Lassen Peak is een actieve vulkaan. Op 30 mei 1914 begon een periode van meer dan zeven jaar, waarin regelmatig uitbarstingen optraden. De heftigste eruptie heeft plaatsgehad in 1915, toen het een gigantische wolk van rook, stoom en as meer dan 10 kilometer de atmosfeer in blies. In de ruim negentig jaren na de laatste uitbarsting heeft het gebied rondom de vulkaan zich ver hersteld, maar toch zijn er nog veel bewijzen van de destructieve krachten van destijds zichtbaar.
In het park liggen nog meer vulkanen, en je treft hier ook warme bronnen aan, en vulkanische putten waaruit zwaveldamp opstijgt.
Het eerste wat we tegenkomen , na bezoek aan het Visit Center is:
Sulphur Works , dit is een van de voornaamste geothermische gebieden in het park, en de enige die dicht bij de weg ligt. Aan de ene zijde ontsnapt stoom luidruchtig uit een gat in de grond, en aan de andere zijde zie je verschillende heetwaterpoelen, bubbelende grijze modderputten, en kleine sissende fonteinen. De grond is geel, oranje en bruin gekleurd door verschillende zwavelhoudende chemicaliën. Door het gebied stroomt de West Sulphur Creek, het water daarvan wordt verwarmd door deze activiteiten. Het wordt aangenomen dat Sulphur Works ligt op de plek waar vroeger het voornaamste gat van de voormalige Mount Tehama vulkaan heeft gelegen.
In de vallei beneden liggen twee meren: Emerald Lake en Lake Helen. Dit laatste meer heeft haar naam te danken aan de eerste blanke vrouw die ooit Lassen Peak heeft beklommen. We gaan een wandeling maken, Bumpass Hell Trail, genoemd naar de ontdekker van dit gebied. De grond is hier zeer broos en breekbaar, onder de grond gaan de vulkanische activiteiten door , het water is 60 tot 93 graden en op gegeven moment is hij door de bodem gezakt en ernstig verbrand.
De Bumpass Hell Trail loopt door de regio waar vroeger Mount Tehama heeft gestaan.
Het is nog een aardige klim, wel met prachtig uitzicht steeds op de pieken van de bergen. Normaal gesproken ligt er ook in de zomer nog sneeuw, maar het is hier al geruime tijd extreem hoog en op de berghelling is geen gletsjer meer te zien.
Bumpass Hell is een groot basin, waarin verschillende stomende poelen liggen. Ten gevolge van de zwavel en andere delfstoffen heeft de grond allerlei kleuren van oranje, bruin, geel en groen. In het basin zijn houten wandelpaden aangelegd, zo is het mogelijk om tot dicht bij de heetwaterpoelen te komen. De grootste heeft een doorsnede van 10 meter. Er zijn ook de modderpoelen; in sommige van deze poelen is de modder erg dun, waardoor die heftig bruist, in andere poelen is de modder veel steviger, dan zie je hier alleen zo nu en dan een blub.
We lopen later ook nog de Devastated Area Interpretive Trail, dat is een korte wandeling.
Op borden wordt uitleg gegeven over hoe de omgeving zich hersteld heeft van de enorme schade die hier in 1915 werd aangericht. Je ziet ook Hot Rock, een 30 ton zware rots die door een modderstroom, direct na de uitbarsting, van Lassen Peak naar Devastated Area werd gesleurd. De rots bleef nog dagenlang gloeiend heet, en heeft al die tijd sissend in het water van een beekje gelegen.
Als we bijna aan het einde van de weg door het park zijn zien we nog twee meren:
Rechts Reflection Lake, en links van de weg ligt Manzanita Lake.
Bij het Visit Center aan het begin nog even heerlijk op terras gezeten, uitrustend, genietend van de zon en heerlijke koffie. Een prachtige blauwe vogel komt ook nog even een kijkje nemen.
Terug richting onze B&B, we rijden nog even iets verder door omdat we vlak bij het Almanor meer zitten en hier gisteravond heel veel vogels zagen. Een deel van dit grote meer is deels droog gevallen en hier zijn veel verschillende soorten vogels: ganzen, pelikanen, eenden, aalscholvers, etc. Ook we zien we vier otters in het water. Ze zijn zo grappig om te zien, duiken en plonzen heen en weer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
