Grand Canyon en Bryce Canyon

Dinsdag 17-09-2013 Kanab

Grand Canyon, North Rim

Naar de Grand Canyon, zo n 100 km hier vandaan, naar de North Rim. Dit gedeelte wordt een stuk minder bezocht dan de South Rim.( 10% van de bezoekers gaat naar deze kant, de andere 90% naar de overkant). De natuur is aan de Noordkant ruiger, erg mooi en de kans op het zien van wild is hier groter. Ook hier zijn, net als in alle andere nationale parken, kort of langer geleden, bosbranden geweest. Vaak veroorzaakt door bliksem inslag. Tegenwoordig laat men de brand vaak gecontroleerd uitbranden. Het afgebrande deel vormt een bijzonder landschap, al naar gelang, hoever het bos zich weer hersteld heeft. Tussen de jonge struiken en bomen staan hier de zwart geblakerde stammen. Van de stam van de berkenbomen is de schors inmiddels af gevallen en door het zonlicht lijken deze bedekt met zilverkleurige verf, wat een bijzonder effect geeft met de knal blauwe hemel als achtergrond.
We zien hier weer wat herten, maar het meest indrukwekkend is het immens uitzicht en de enorme Grand Canyon. Je kunt eigenlijk niet beschrijven hoe enorm groots dit is, hoe diep de kloof is. We boffen weer, het is vrij helder en je kunt immens ver weg kijken.
Aan deze kant van de Grand Canyon zijn minder uitkijkpunten dan aan de andere kant, een van de zijwegen is afgesloten, maar er blijft nog genoeg te zien. De meeste trails hier zijn langer en zwaarder, plus dat je hier op 3000 meter hoogte zit, we lopen dus de wat korte routes.
In de middag rijden we nog naar Bryce Canyon en als je denkt dat je nu toch geen ander soort canyon meer kan gaan zien dan word je opnieuw verrast, want Bryce Canyon is geweldig mooi. Geheel anders dan alles wat we tot nu toe gezien hebben. Elk uitkijkpunt is een compleet nieuw uitzicht en de middagzon kleurt de rotsen en maakt er schilderijen van.
Bryce Canyon ligt in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah. Bryce Canyon is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Door de samenwerkende krachten van vriezen en dooien worden de kalk- en zandsteenformaties langzaam geërodeerd en vormen zo de zogenaamde hoodoos. In de winter ligt er sneeuw, soms een dun laagje, wat dan de richels een wit laagje geeft. De afgesleten toppen zorgen voor prachtige formaties die in het zonlicht erg mysterieus lijken. De zon zorgt voor schakeringen van de kleuren van de rotsen. De kleuren variëren van roze naar oranje.

Het park dankt zijn naam aan de Mormoonse pionier Ebenezer Bryce, die van 1875 tot 1880 aan de voet van Bryce Canyon woonde. In 1924 werd het gebied uitgeroepen tot nationaal park. In vroeger tijden was de Bryce Canyon een nachtmerrie voor veedrijvers; het was ondoenlijk in dit gebied een overzicht over de kudde te behouden.

Er valt zoveel te zien en we zien dan ook de zonsondergang hier, wat weer mooie foto momenten oplevert.
We gaan naar Ruby ' s Inn voor diner, de oudste herberg van het park, maar erg druk hier en alleen buffet, dat is niet aantrekkelijk. We eten onderweg wel, restaurants genoeg.