Brug, park en oude gebouwen in Porto

Dinsdag 16-06-2015, Porto

Eerste auto in de garage onder ons hotel, voor we een bekeuring te pakken hebben, want overdag is het voor het hotel betaald parkeren. Heerlijk en uitgebreid ontbijt en daarna op pad. We kunnen de metro nemen, maar het is weer en we gaan lopen.
We komen onderweg naar het oude deel van Porto al allerlei mooie gebouwen, beelden etc tegen. Voor de Ponte de D. Luis I oplopen gaan we eerst naar een hoger gelegen punt waar we een prachtig uitzicht hebben over de stad, de rivier en de brug. Het is nog heel rustig hier, het licht is erg mooi, het is bijna windstil en dat geeft weer een mooie rustige rivier te zien. Aan onze kant, we zijn de brug nog niet over, zie je de grote wijnhuizen van de beroemde merken liggen. Er gaat een kabelbaan van de bovenstaande naar de kades. Aan de overkant ligt het drukkere, meer toeristische deel van Porto, hier zijn dan ook de musea, heel veel restaurants, de kathedraal en andere enorm grote, oude gebouwen. Maar eerst genieten we van het overweldigende uitzicht vanaf deze plek.
We lopen weer stuk naar beneden om dan over de bovenste brug naar de stad te gaan. Het bovendeel van de brug is alleen nog voor de metro en voetgangers in gebruik, over het onderste deel rijden de auto's en fietsers. Het voordeel van bovenlangs te lopen is dat je ook in de bovenstad uitkomt en eerst dit gedeelte kan bekijken, want steeds van boven naar beneden en omgekeerd dat is niet aan te raden. We genieten eerst nog van de brug, ook hier is uitzicht fraai. Bezoeken de grote kathedraal, de markt met verse vis etc. Drinken koffie op een gezellig pleintje, in dit deel van Porto zijn de toeristen wel vertegenwoordigd. Op het terrasje bekijken we welke kant we op willen gaan, welke highlights er voor een bezoek in aanmerking komen. We zijn jaren terug ook in Porto geweest, destijds de wijnkelders, het port proeven etc gedaan, dus de focus ligt nu op iets anders. We besluiten naar het park te lopen waar het Palacio de Cristal ligt, een bouwwerk van gala en staal. Het is een aardige wandeling, komen langs de Toren van Clerigos. Als je 225 traptreden verder bent heb je mooi uitzicht , dat houden we voor gezien. In het parkje iets hierbij staan beelden van de twee, drie en dan ook nog vier mannetjes, die op een soort tribune zitten en een van hen ligt ondersteboven op de bank, de anderen hebben hier dolle pret om. Erg grappig.
We lopen verder , hier zien we geen toeristen meer. Er rijdt nog een tram in dit deel van de stad, zo' n hele oude. Hoog op de heuvel zien we mooie palmbomen, lijkt wel een botanische tuin. We zien inmiddels de oude ijzeren brug niet meer, maar wel de Atlantische Oceaan. We zijn bijna aan het eind van de weg, maar geen weg het park in. Een groep meisjes die voor ons lopen, zoeken ook, vragen het aan een oude dame en we moeten een smal weggetje in, omhoog en omhoog. We komen uit bij het Museo Romantico! Ook leuk. Ligt prachtig in een park, we wandelen het park verder in, omhoog en omhoog. Mooie bloemen, bronzen beelden en op de heuvel, beetje verscholen tussen de bomen, ligt het Palacio de Cristal. Ik mis het glas en het staal, zie een ronde betonnen gebouw, het heeft in ieder geval een mooie naam. Als troost een ijsje gegeten en verrast met een bezoek van een pauw. Zelfde weg terug omdat we langs de oever van de Douro willen wandelen. Heerlijk langs het water. Prachtige huizen, mooie balkons, het is wasdag vandaag, gekleurde tegels, alles even fotogeniek.
Aardig wat meters gelopen , weer terug bij de grote ijzeren brug van Luis. Lekker in het zonnetje de drukte op de kade bekeken, stel jongens springen en duiken de rivier hier in, doen lekker stoer.
Als we de benedenbrug nemen, wat wel aantrekkelijk is, kunnen we aan de overkant niet zo makkelijk naar de bovenstad, dus klimmen we toch maar een lange, steile trap op. Als je verwacht dat je dan bij de brug uitkomt, kom je bedrogen uit. We lopen nog een aantal smalle, steile straatjes omhoog waar het wonen onder de brug een andere invulling heeft. De ijzeren balken lopen namelijk dwars over de bovenste verdieping en als metro er overheen dendert versta je niemand meer. Waarschijnlijk staan de kopjes ook niet meer op de tafel.
vanaf de brug is het een half uurtje lopen naar ons hotel. Nu is het wel tijd om de voegen rust te gunnen en dat is wat we nu doen.
Straks op zoek naar een restaurant maar dat is hier geen probleem.