Aankomst in Georgië

De reis is begonnen, de twee vluchten verlopen voorspoedig. Op Schiphol hebben wij tijdens het koffiedrinken het gezelschap van een muisje. Het beestje draaft vrolijk heen en weer tussen de stoelen en de koffiebar.
Bij instappen in het vliegtuig worden we niet alleen door de stewardess welkom geheten, maar ook door de kok. Dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. In een blinkend wit pak gestoken en met een mooie witte koksmuts op het hoofd staat ze bij de ingang . Tijdens de vlucht krijgen een mooie menukaart en het diner is erg lekker. We hebben zeer comfortabele plekken: bij de nooduitgang, de benen kunnen dus voluit gestrekt worden. We hebben ieder een sterke man naast ons, mocht de nooddeur open moeten dan moeten de heren daar voor zorgen, ik had nog even voorgesteld dat Elly en ik aan de kant naast elkaar zouden gaan zitten en zij aan de andere kant samen ( eentje zat nl op mijn plek bij binnenkomst), maar dat vond de stewardess geen goed idee.
Hier geen individueel video kijken, collectief wordt er een bizarre sprookjesfilm vertoond, een film waar vele sprookjesfiguren uit diverse verhalen in elkaars sprookje komen.
Het vliegveld in Istanbul ( Ataturk) is heel rustig, veel luxe winkels.
Het tweede deel van de reis gaat ook snel voorbij. We vliegen een groot deel over een gebergte bedekt met sneeuw. Het is heel helder weer, de zon schijnt. Een strak blauwe hemel en beneden de intens witte bergen.
Aangekomen in Tbilisi worden we opgehaald, ons groepje bestaat nu in totaal uit vijf. De hotelkamers zijn nog niet klaar, we laten de bagage achter, nemen een plattegrond mee en gaan met allen richting het oude centrum. Tbilisi is een verrassende stad, prachtige kerken,huizen met mooie balkons en aan de andere kant van de rivier super moderne gebouwen, een brug van glas en staal, een enorm plein er omheen met veel kunst oa een enorme grote witte piano/vleugel van wit beton. We slenteren door het oude stadscentrum, straatjes met gezellige terrasjes nodigen uit om een drankje te nemen. Enig misverstand is er met de bestelling. We vragen een grote dubbele espresso met latte, en 1 grote cola. Ja ja dat is mogelijk en we krijgen 4 mini kopjes met wel heerlijk sterke koffie en het kleinste maat flesje met Cola, de inhoud paste in 2 van de koffiekopjes. Niettemin smaakte alles ons uitstekend en genieten we van de zon.
Prachtige kerken, alle muren en plafonds vol met fresco's , mooie ikonen en overal zijn bruiloften gaande. Bijzonder om mee te maken.
Er is ook een synagoge, er zou een moskee zijn, maar die vinden we niet. Geen van ons spreekt Georgisch of Russisch en de Engelse taal wordt nog minimaal gebruikt hier. We vinden wel de zeer steile weg naar het Narikala fort . Vanaf hier een geweldig uitzicht over de stad en ook hier is in de kerk een bruiloft gaande. De weg is zo steil dat auto' s het allen redden door plankgas naar boven te racen. Een taxi stopt halverwege en gaat vervolgens steeds verder achteruit naar beneden, plankgas levert hem een aantal verbrande banden op en de twee passagiers moeten uiteindelijk de rest gaan lopen.
Op de heuvel , iets voorbij het fort staat een groot wit beeld van Moeder Georgie ( zo leren we later) , lijkt een beetje op Vrouwe Justitia.
We maken heel wat kilometers, en eind van de middag ploffen we op een terras neer en zorgen ervoor dat we nu een groter formaat drankje krijgen.
Dan de weg naar het hotel , is ook nog pittig stukje, want de heenweg was " down " , dus nu is het alleen " up". De beloning is een mooie kamer en een heerlijke douche.
We duiken er vanavond maar bijtijds in, want van slapen is vannacht niet veel gekomen.