Op weg naar het nevelwoud

We verlaten ons warme, maar prachtige plek aan zee. Vroeg in de ochtend, voor ons ontbijt, naar de ingang van lagune gewandeld. Het water komt op en er zijn heel veel vogels : reigers, waterlopers, witte ibissen. Leuk om te zien.
We gaan eerst naar San Jacinto. Hier zijn bubbelende , stomende modderpoelen die naar zwavel ruiken. De paadjes tussen de poeltjes zijn met gekleurde stenen aangegeven , je moet er namelijk niet per ongeluk in stappen, dan heb je op zijn minst verbrande voeten, maar je kan ook geheel in kukelen. Als we aankomen staan de gidsen klaar : dit zijn de kinderen uit het dorp. Heather kiest er een stuk of drie uit, volgende keer drie andere. Je kunt het ook makkelijk op eigen gelegenheid doen, maar de kids willen natuurlijk graag een centje verdienen .
De andere kinderen komen zogenaamde antieke kleine potjes/kruikjes te koop aanbieden , zeer ws nep, als het echt zou zijn, krijg je grote boete omdat je antiek meeneemt.
Er zijn stukken edelsteen te koop, maar er ligt zoveel, dat ook hier wel getwijfeld kan worden aan de echtheid. Er zit een magere haan vast gebonden, blijkt voor de hanen gevechten gebruikt te worden. De borrelende modderpoeltjes geven behalve de zwavellucht ook fikse hitte af, terwijl ook vandaag wel weer 35-40 graden is.
Dan naar Matagalpa, een van de grote steden. Hier rond gewandeld , heerlijke ijskoffie met cheesecake genuttigd, kerken bezocht ( waar het heerlijk koel is), in parkje gezeten, etc. Het is hier al minder warm dan aan het strand, ligt hoger.
We overnachten in een schitterende eco logde. We delen met zijn vieren een ruime Cabaña, ieder een grote eigen kamer, ruime huiskamer, balkon, een wereld plek.
We gaan nog een kleine wandeling maken in het nevelwoud, maar het wordt hier snel donker, dus we keren toch maar terug, want het is hier stikdonker. Er zit een groep brulapen en die laten zich goed horen.
Het restaurant ligt aan een mooi meertje en in de avond laten de grote kikkers zich luidkeels horen, lijkt af en toe meer op klepperen