We nemen de weg naar de zon

Schitterende dag, bij het opstaan rond het vriespunt, maar de zon is er ook.
Na ons ontbijt rijden we naar de Hungry Horse dam. We komen langs een klein meertje waar de mist boven het water hangt en de zon schijnt ook, dat geeft een mooi effect. Het water is bladstil, rimpelloos. Een eend zwemt langs en maakt een mooie streep achter zich door het water.
De Hungry Horse dam is een grote dam, met aan de ene kant het dal met de rivier en aan de andere kant van de damwand strekt zich een heel groot meer uit.
We rijden langs het meer en water is prachtig blauw en in de inhammen groen, op de achtergrond de besneeuwde bergtoppen. We komen hier niemand tegen, er zijn wat campings langs de oever, die zijn nog goed bezet, maar we zien niemand .
Het meer is ws 50 mijl lang , dat gaan we niet af rijden vandaag, want we willen kijken of de Logan pas weer open is en we met dit prachtige weer de Going-to-The -Sun- Road kunnen rijden. De pas is nog dicht, maar de weg is open, niet duidelijk tot hoever , maar dat zien we dan wel.
Vandaag rijden we inderdaad naar de zon, schitterende route : diepblauwe hemel, witte bergtoppen , groene bossen en geweldige uitzichten .
Dit is echt genieten. De weg is kort voor de pas afgesloten, je kunt hier keren of je auto parkeren en nog genieten van het schitterende uitzicht over het dal en de bergtoppen. Er zijn zelfs een paar Bighorns te zien. Robuuste dieren met grote, dikke ronde horens. Ze staan vanaf een plateau op de bezoekers neer te kijken en vragen zich misschien af waarom al die mensen daar beneden staan. Uiteraard zijn er een paar sportievelingen die naar boven klauteren, maar de Bighorns zijn uiteraard hier veel beter in en verdwijnen uit het zicht.
We dalen ook weer af, maken onderweg diverse stops , mooie rivieren, prachtige kleuren water en rotsen, het is een feestje vandaag zo.
We lopen de boardwalk door het cederbos. Hier staan en liggen oeroude bomen, er staan veel varens en heel veel soorten mos. Diverse soorten bijzondere bomen, waar ik de namen al weer van vergeten ben.
Er is nog een mooie, maar pittige trail naar het Avalanche Lake. Zeker in het begin is het behoorlijk omhoog lopen, eigenlijk gaat bijna de hele weg heen naar het meer omhoog. Mooie waterval onderweg, veel paddestoelen en onze beloning aan het einde van de wandeling is het mooie meer met een (kiezel) strand en dit ligt heerlijk in de zon. Even uitrusten op een grote steen, genieten van het mooie uitzicht en het meer. De terugweg gaat aanzienlijk makkelijker, al is het af en toe naar beneden lopen ook inspannend. Heerlijk zo een wandeling.
Als we terug rijden zien Lake Mc Donald blauw schitteren in de zon en zien nu hoe helder het water van dit meer is. Heel anders als een paar dagen toen het regende en alles wat grauwer was.
Nu zie je de gekleurde kiezels in het water schitteren, water wat verder prachtig blauw is.
We eten dit keer in het park een burger, want tegen de tijd dat we het park verlaten , hebben we alle vier wel trek.