Bezoek aan een ijzermijn
Blijf op de hoogte en volg Tineke
25 Oktober 2015 | Duitsland, Wetzlar
Na ontbijt de koffer ingepakt en uitgecheckt, op weg naar huis. Eind van de ochtend hebben we een bezoek aan de ijzermijn Fortuna gepland, ligt vlakbij het plaatsjeWetzlar.
We hebben geluk en kunnen nog met de gids mee voor een rondleiding. Eerst een gele helm op het hoofd, staat wel stoer. Dan met een zeer antiek uitziende ijzeren lift 150 meter naar beneden . Zo af en toe zien we een verlicht stukje mijngang voorbij komen, dit geeft aan hoeveel meter we gezakt zijn met de lift : 40 meter, 100 meter etc. Als iedereen uitgestapt is, zet de gids, na eerst e.e.a verteld te hebben, de sokken erin en wij achter hem aan.
We nemen plaats op een treintje: een aantal houten banken op een treinstel. Het advies is: om een been aan de ene kant te doen en het andere aan de andere kant, alsof je op een paard zit, goed in het midden te blijven zitten, anders stoot je je hoofd en niet even je handen naar de zijkant uit te steken, want de wanden zij scherp. We rijden zo'n 400 meter de mijngang in, soms in het stikkedonker, dan stappen we uit/eraf en de gids laat verschillende boren, erts,arren etc zien . Het geluid van de diverse boren laat hij ook horen en het is het goed te begrijpen dat de mijnwerkers na enige tijd doof waren. Verder waren er nog giftige dampen , gebrek aan schone lucht, dus behalve doof, raakten de luchtwegen en longen aangetast. Kortom een mijnwerker werd niet oud.
De mijn " Grube Fortuna " is nog tot in de 80-er jaren in gebruik geweest.
Er is nog een klein museum , buiten zijn nog locomotieven en karretjes te bekijken en ook hier is een " leerpad" te bewandelen.
Wij vervolgen onze reis, hier en daar nog een koffie stop en begin van de avond zijn we weer thuis en kijken we terug op een gezellige en leuke vakantie.
Vanavond geen spelletje " bollen" , maar ipv spannende aflevering van Penoza gekeken. De held week geen tv gezien en het ook niet gemist.
We hebben geluk en kunnen nog met de gids mee voor een rondleiding. Eerst een gele helm op het hoofd, staat wel stoer. Dan met een zeer antiek uitziende ijzeren lift 150 meter naar beneden . Zo af en toe zien we een verlicht stukje mijngang voorbij komen, dit geeft aan hoeveel meter we gezakt zijn met de lift : 40 meter, 100 meter etc. Als iedereen uitgestapt is, zet de gids, na eerst e.e.a verteld te hebben, de sokken erin en wij achter hem aan.
We nemen plaats op een treintje: een aantal houten banken op een treinstel. Het advies is: om een been aan de ene kant te doen en het andere aan de andere kant, alsof je op een paard zit, goed in het midden te blijven zitten, anders stoot je je hoofd en niet even je handen naar de zijkant uit te steken, want de wanden zij scherp. We rijden zo'n 400 meter de mijngang in, soms in het stikkedonker, dan stappen we uit/eraf en de gids laat verschillende boren, erts,arren etc zien . Het geluid van de diverse boren laat hij ook horen en het is het goed te begrijpen dat de mijnwerkers na enige tijd doof waren. Verder waren er nog giftige dampen , gebrek aan schone lucht, dus behalve doof, raakten de luchtwegen en longen aangetast. Kortom een mijnwerker werd niet oud.
De mijn " Grube Fortuna " is nog tot in de 80-er jaren in gebruik geweest.
Er is nog een klein museum , buiten zijn nog locomotieven en karretjes te bekijken en ook hier is een " leerpad" te bewandelen.
Wij vervolgen onze reis, hier en daar nog een koffie stop en begin van de avond zijn we weer thuis en kijken we terug op een gezellige en leuke vakantie.
Vanavond geen spelletje " bollen" , maar ipv spannende aflevering van Penoza gekeken. De held week geen tv gezien en het ook niet gemist.
-
26 Oktober 2015 - 14:06
Elly:
Hoi Tineke, wel weer heel veel gezien en gedaan.
Ik denk dat het goed is dat je het opschrijft want je bent vaak weg en dan is dit een goede manier
om er iets over te onthouden.
Ik heb nog even de datum gecheckt van die Nicaraqua etc reis.
Het kan nl. net want dan komen we de 6e mei thuis en Suzanne wordt de 7e 50!
Woensdag komt ze enkele weken, tot haar huis is verbouwd, bij mij logeren.
Zal best wennen worden.
Amber gaat toch eerst bij Bas wonen en daarna dus bij Suzanne.
Het is best een aardig huis. Vlakbij waar ze nu dus nog bivakkeren.
Het zal wel een enorme verandering voor alledrie worden maar ik denk wel dat ze er goed aan doen.
Ik ga dus 20 november richting Ecuador, ben 9 december terug en dan weer tussen 21 en 27 december
naar Bristol
Dit jaar zal ik dus niet meer jullie richting uitkomen.
Mochten jullie wat voelen voor de Nieuwjaarsconcerten laat het dan bijtijds weten.
Er is nl. best veel belangstelling voor. Veel mensen gaan daar de laatste jaren traditie van maken.
Het moet ook een leuk programma worden.
Groetjes en tot horens of mailens.
Elly.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
