Druipsteengrot en klooster bezoek

Opnieuw nevelig weer en de bossen zijn op hun mooist. We gaan naar de druipsteengrotten in Buchen/Eberstadt . De grot is bij toeval ontdekt in 1971 en is ca 2 miljoen jaar oud. We gaan met de gids mee en zij vertelt over het ontstaan, de vorming van de stalagmieten en stalactieten , dat er kort geleden nieuwe verlichting is aangelegd ( ook gekleurd licht) en er genoten kan worden van muziek in de grootste ruimte in de grot. Inderdaad klinkt hier een stemmig deuntje op de piano.
Er zijn prachtige vormen ontstaan in het kalk in de loop der eeuwen en deze natuur wonderen hebben ook mooie namen als Bruidstaart, IJsberg, Witte Vrouw. Binnen heerst een constante temperatuur van 11 graden en een luchtvochtigheid van 95%. Een erg mooie grot. Er is ook nog een bezoekerscentrum met informatie een buiten loopt een geologisch " leerpad" waar o.a. Verschillende steensoorten liggen. Naast de grot is aan de ene kant een meertje en aan de andere kant een steengroeve . Als we dit alles bekeken hebben gaan we nog even naar het historisch centrum van Buchen. Ook hier mooie vakwerkhuizen en vandaag koffie met gebak.

In de middag rijden we naar Amorbach waar we nog net op tijd zijn voor de laatste rondleiding van vandaag in het Abdijklooster. Volgens de legende zou de heilige Pirmin in 734 in Amorbach een Benediktijnenklooster gesticht hebben. De eerste abt was de heilige Amor. Een ander verhaal is: het klooster is door Ierse monniken gesticht, maar uiteraard verkiezen de inwoners van Amorbach de eerste versie. Het oude klooster is er niet meer : omstreeks 1100 werd het klooster geheel opnieuw gebouwd. Uit deze tijd zijn nu nog de twee Romaanse torens over gebleven. In 1742 werd het klooster opnieuw gebouwd/verbouwd: voor de beide Romaanse torens werd een mooie Barokgevel met trap gezet en de kerk werd opnieuw opgebouwd. Beroemde stuwadoors en schilders werkten nauw samen en het resultaat was een kerk met prachtige ornamenten en plafondschilderingen. Er staat een prachtige kansel , een zeer bijzonder koor hek ( als filigrein bewerkt ) gemaakt door de hofsmid en net grootste pronkstuk is het orgel: het heeft 5000 pijpen en 63 registers. Er worden nog regelmatig orgelconcerten gegeven.
Het klooster is in 1803 overgedragen aan het vorstenhuis Leiningen en dat is tot op heden nog zo, dus het is particulier bezit.

We bezoeken de voormalige eetzaal , waar de abt wel 7 soorten vlees op zijn bord kreeg, de iets minder belangrijke kloosterlingen 5 soorten, de monniken 2 en de knechten helemaal geen vlees! De rangen en standen waren in het klooster destijds duidelijk aanwezig. De eetzaal is geschilderd in de kleur blauw, wit en roze, een aparte combinatie.
De volgende zaal is de Groene Zaal, dit is de feestzaal, ingericht van 1789 tot 1793, men had dus wat tijd nodig voor de inrichting. De kleur van de zaal is groen en wit. Er is een soort balkon waar vroeger het orkestje zat. Er worden nu ook nog uitvoeringen gegeven maar dan wordt er een podium beneden gebouwd. Alles is nog in originele staat, in twee hoeken staan grote kachels uit 1794 en deze kachels worden tot op heden nog steeds gebruikt om deze zaal te verwarmen.verder staan er nog wat beelden, de voorvaders van de huidige prins van Leiningen.

Hierna gaan we naar de bibliotheek, deze bevindt zich in het noordelijke gebouw. Voor we deze zaal mogen betreden moeten we een soort grote smurfen pantoffels aantrekken, hiermee schuifelen we naar binnen de glas gepolijste vloer over. Ook hier een grote plafondschildering. Heel knap stucwerk en schilderwerk. Soms lijkt het 3D , maar is het in werkelijkheid gewoon plat. De druiventrossen lijken over de rand te hangen, maar dat is optisch bedrog.
In de bibliotheek zijn twee deuren, sluit je deze dan lijken het gewoon twee boekenkasten, heel knap geschilderd.
Momenteel heeft de bibliotheek nog 30.000 boeken, grotendeels afkomstig van uit de prinselijke familie. Van de klooster boeken is niet veel meer over, sommige delen bevinden zich in het museum in Londen , Canada en Kaapstad.

Het stadje zelf is ook nog de moeite waard, dus we slenteren hier ook nog wat rond. Het theepot museum is tot grote vreugde van beide heren gesloten .....