Zeebanket

Ons zeediner.
Thijs houdt niet zo van vis, maar krab, garnalen etc is geen vis en aangezien het hotel de gasten een zeediner aanbiedt , laten we het gebeuren. We hebben nog appels over voor het geval dat er niet voldoende gegeten wordt.
We zien bij het tafeltje achter ons een grote schaal vol met " zee fruit " neergezet worden.
Als we onze schaal krijgen zien we dat er een berg krabbetjes op liggen, verder mosselen gegarneerd met paprika enz, scheermessen ( van die lange, dubbele schelpen die je ook op het strand in Nederland vindt), Jakobsschelpen, mooi opgemaakt en een hele berg grote gamba's.
Een van de andere gasten was zo slim om even te vragen hoe je het beste zo'n krabbetje kan ontleden en wat je wel en niet kunt opeten. Het meisje wat bediende spreekt geen woord Engels, dus werd het meisje bij de receptie even gehaald en zijn demonstreerde vakkundig hoe dit gaat.
Iedereen was het erover eens: de rest van de avond zijn we allen bezig.
De krabbetjes smaken prima , maar we zijn het erover eens dat dit hard werken is voor kleine hapjes " vlees" . Het lastige vind ik zelf dat die diertjes je nog aankijken als je het schild uit elkaar trekt. De mosselen smaken tot mijn verrassing erg lekker, de gamba' s zijn heerlijk, de Jakobsschelpen ook, de scheermessen vinden we een beetje taai.
Aan het eind van het diner is de schaal bijna leeg en onze borden over vol met schelpen, stukjes krabbenpootjes, garnalenpootjes etc.
Het meisje ratelt in haar rappe Spaans dat we nog een specialiteit van Galicië kunnen krijgen als we dat willen. Geen idee wat het inhoudt, maar we laten ons opnieuw verrassen. We hebben de indruk dat we een dessert krijgen.
Het ziet er wat vreemd uit, stukjes paars met wit. Blijkt inktvis te zijn, met wat citroen, olie en rode peper. Het smaakt heel bijzonder en we eten ongeveer de helft op, de porties zijn over het algemeen aan de ruime kant hier.
Dan krijgen we alsnog een dessert: een heerlijke vruchten sorbet/ijsje.
Wat een verrassende avond zo.