Casa de Musica, station etc

Het plan is om met de metro naar het Casa de Musica te gaan, dit ligt wat verder weg van ons hotel. Gelukkig zijn de mensen erg behulpzaam en een meisje dat heel goed Engels spreekt laat ons zien hoe we aan een kaartje komen, welk traject we moeten kiezen, enkele reis of retour, etc.
Als we twee haltes gereden hebben wordt er iets omgeroepen en stapt iedereen uit, wij dus ook. Geen idee wat er aan de hand is, maar ook dat wordt ons weer door een vriendelijke Portugese dame uitgelegd. De bovenleiding is gebroken en iedereen moet gaan lopen, over de bovenbrug, hier mogen nl geen auto's of bussen overheen, alleen de metro of voetgangers en aangezien de metro zonder stroomvoorziening niet kan rijden wordt het dus toch de benenwagen . We pakken de metro weer bij de volgende halte, dat is in het centrum , stappen onderweg over op andere lijn en komen op onze plaats van bestemming. Je moet hier elke keer je metrokaartje activeren, maar je hoeft niet uit te checken. De automaat geeft aan hoeveel minuten je nog te gebruiken hebt. In principe kun je een aardig eind met de metro komen als je dat wilt. Wij gaan niet tot het eindpunt maar stappen uit bij Boavista en zien een redelijk futuristisch gebouw redelijk dichtbij en lopen erheen. Goed gegokt, dit is het Casa de Musica, ontworpen door Rem Koolhaas, ca 17 jaar geleden gebouwd van beton en aluminium , kosten 100 miljoen euro, maar dan staat er ook een heel bijzonder Concertgebouw. Van buiten lijkt het nogal massief en de eerste indruk is veel beton ( de muren) en aluminium trappen, geen kleur. We hebben de bibliotheek in Seattle bezocht, dat is ook een ontwerp van Koolhaas en daar is het een explosie van kleur ( knalgele roltrappen, een hele rode verdieping etc). Dit gebouw is compleet anders ( zou ook vreemd zijn als dit niet het geval is). Het blijkt dat je het gebouw van binnen alleen met een gids cq rondleiding kunt bekijken en dat doen we dan. Dan is het toch een heel bijzonder gebouw. Het is een echt muziekgebouw, niet alleen geschikt voor het klassieke concerten, maar voor alle soorten muziek. De akoestiek is op verschillende manieren aan te passen en er zijn diverse materialen gebruikt om dit te bereiken.
In het midden van het gebouw ligt de grote concertzaal, voor ons zichtbaar vanaf de zijkant door ramen die gegolfd van vorm zijn. In de verschillende zijruimtes worden ook muziekuitvoeringen gegeven, soms ook feestje, recepties, er kan van alles op de muren geprojecteerd worden, ook veel muziek voor kinderen. Er is een ruimte met een soort van pyramide schuine wand, bekleed met oranje stof. Er wordt gevraagd of we hier willen gaan zitten. Er klinken allerlei dierengeluiden en op de grond staan zwarte lijnen. Als je op de lijnen gaat staan en je maakt bewegingen dan reageert het geluid hierop. Je kunt zo je eigen voorstelling creëeren. Aanvankelijk waren het geen dierengeluiden maar stukjes muziek, dat klinkt vast harmonieuzer dan leeuwengebrul afgewisseld met vogelgekir. Een bijzondere belevenis en heel favoriet bij de kinderen, volgens de gids .
Er is een repetitie gaande van een groot orkest, dus mogen de concertzaal niet in, maar we krijgen wel een mooie indruk hoe het werkt.

De concertzaal is zo gebouwd dat het daglicht van twee kanten door de hele zaal kan komen. Dan verandert de zaal van kleur. Of , als er s ' avonds een concert is, gaat aan de achterkant van de zaal een groot gordijn naar beneden, het publiek ziet dan het orkest, maar kijkt ook naar buiten en ziet de zon ondergaan, wat allerlei kleur effecten oplevert.
De stoelen zijn zo bekleed dat het voor het orkest geen verschil in geluid geeft of er voor een lege zaal ( tijdens de repetitie ) of volle zaal gespeeld wordt. In het plafond zijn houten lamellen in verschillende vormen in het plafond aangebracht, zodat de zaal geschikt is voor klassiek, jazz, zang etc. Boven het orkest hangt een groot gordijn als een soort afdak en dit kan hoger of lager gehangen worden afhankelijk wat nodig is voor een optimaal geluid. Aan de zijkant is een barokke orgel geplaatst, de zijmuren zijn van hout, bekleed met stukjes bladgoud.
Er is nog een kleinere concertzaal met ca 250 plaatsen, een restaurant op de 6e etage, met een dakterras en uitzicht, kortom de ochtend vliegt voorbij.

Nu ervaren reizigers met de metro, dus hup naar het centrum, maar nu beginnen we hoger in de stad , want naar beneden lopen gaat nu eenmaal iets makkelijker dan naar boven , zeker vandaag, want het is in de middag meer dan 25 graden en hier ook geen windje zoals dichter bij de rivier.
Onderweg weer verrassende straten, huizen, gebouwen etc. In de luxe en drukke winkelstraat onze lunch, hier zijn wat meer straatverkopers actief met de bekende zonnebrillen. Niet dat je lastig wordt gevallen, gaat niet heel relaxed. Alleen als er iemand in de " wijk" van een ander komt. Een jongen komt bedelen bij Thijs, maar de Portugese sokkenverkoopster die 2 meter verderop op haar stoeltje zit, pikt dit niet. Schreeuwt naar de jongen en als hij snel genoeg vertrekt , helpt ze hem een handje. Pittige dame. Als de jongen commentaar levert, grijpt ze een stoel en zet de aanval in. Hij houdt het voor gezien , de rust keert weer en wij genieten verder van onze salade.

Een heerlijke frisse zalmsalade voor mij en voor Thijs tonijn. De kok kan niet helemaal een keuze maken of het alleen vis moet worden en zo hebben we behalve zalm, olijven, sla, tomaat etc, ook verse ananas, aardbei, rozijnen en als extra nog walnoten en amandelen erbij.

We genieten van deze mooie stad, bezoeken ook het prachtige station, vertoeven nog een poosje in het park, net over de brug met uitzicht op de rivier en de stad en daarna lopen we weer terug naar ons hotel.