Mestia, door de bergen wandelen
Blijf op de hoogte en volg Tineke
06 Mei 2015 | Georgië, Mestia
Woensdag 06-05-2015, Mestia, wandeling
Met de bus naar het kleine dorpje Lakhiri. Vandaar gaan we terug lopen naar Mestia, een wandeling van 5 of 6 uur door de bergen. Het is zo ontzettend mooi, prachtige besneeuwde toppen, met pieken als de White Mountain , allerlei mooie kleine bloemen in de weiden. We passeren nog een klein dorpje onderweg, lopen nog een stukje door de sneeuw, ook door de modder. We genieten allemaal van de schitterende vergezichten. Koeien in de weide.
In de dorpen hier staan een soort van wachttorens. Het zijn vierkante torens, wel 30 meter hoog. De oudste zijn in de 9e eeuw gebouwd , de meeste in de 12e eeuw. Het waren niet alleen
torens ter bescherming tegen vijandelijke aanvallen, maar de lokale gids die mee is,vertelt dat de toren ook de rijkdom van de familie/ clan aangaf. Hoe hoger de toren des te rijker de familie was. Soms bouwden families ook samen een toren. De onderkant van de toren is massief steen, de eerste ingang was bereikbaar met een ladder op een hoogte van 5 meter. Dit had twee redenen : als de vijand kwam, trok je de ladder op en was de toren niet of nauwelijks in te nemen. Je gooide kokend water of olie naar beneden, in latere tijden schoot je de aanvaller neer. De tweede reden was het lawine gevaar. Als de sneeuw naar beneden denderde, dan zorgde de toren ervoor dat de sneeuw aan de zijkanten erlangs schoof. Zelfs nu heeft de toren nog deze functie, want de winters zijn hier erg streng en gaan gepaard met hevige sneeuwval. De toren beweegt hoogstens een beetje maar ze houden stand. In de winter stond het vee binnen, ook om de bewoners warm te houden. Uiteraard was er ook weer een geheime tunnel.
De verschillende bergstammen vochten wel met elkaar, probeerden vrouwen en kinderen te roven en er was sprake van ere wraak( bloed vete ). Soms werd een hele clan op die manier uitgemoord.
Deze bergvolkeren zijn altijd vechters geweest en dit gebied is dan ook altijd erg zelfstandig gebleven . De ere wraak is inmiddels afgeschaft.
Het regelen van het een huwelijk, het zoeken van een geschikte vrouw voor de man , is nog wel in gebruik. De leeftijd van trouwen is wel wat opgeschoven , ligt nu rond de 25 voor de man, de vrouw mag iets jonger zijn, heel vroeger was het aantallen jaren jonger .
De wandeling was goed te doen, wel berg op, berg af. Onze lunch boven op een berg gebruikt, omringd door besneeuwde bergtoppen, klein meertje vlakbij .
In de middag weer terug, neef geploft in het leuke restaurant/café waar we heerlijke cappuchino met tiramisu taart gegeten hebben. Daarna zijn we naar het torenmuseum geweest. Hier kunnen we een toren van binnen bekijken. Alle meubelen zijn van hout, mooi bewerkt. Je kon ook nog binnen in de toren naar boven. Eerst buiten de 5 meter overbruggen middels een gammele , steile trap. Binnen was het nog lastiger, een ladder met grote treden , daarna alleen nog stenen met grote opstap en de toren wordt naar boven toe steeds smaller. Wil je helemaal naar boven dan is het door een vrij krappe opening ploeteren. De meesten, wij ook, houden dit voor gezien. Weer terug naar hotel gelopen, gedoucht en de spieren tot rust laten komen. Die hebben vandaag bijzonder hard gewerkt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley