Naar Popayan
Blijf op de hoogte en volg Tineke
02 November 2014 | Colombia, Popayán
Zondag 02-11-2014 van San Augustin naar Popayan
Voordat we San Augustin verlaten bezoeken we de markt. Leuke markt met oa veel fruit, groenten , vlees, vis, etc maar ook kleding , schoenen, potten en pannen.
Veel mensen met Indiaanse trekken. De poncho en hoed wordt veel gedragen. Voor de markt staan paard en wagens en de chiva,s , de lokale bus, de koopwaar kan op het dak mee. Hele afdeling met alleen Panela, de suiker. Verpakt in blokken van 2 kilo of als losse suiker in zakjes plastic.
De weg naar Popayan is slecht. Slechts een klein deel heeft asfalt, het over grote deel is vol diepe kuilen en gaten. De weg is in handen van de FARC geweest, terug veroverd door het regeringsleger en sinds 12 jaar is er een soort van status quo: het leger bewaakt de weg, de FARC zit op de berghelling hier tegenover. Er zijn sindsdien geen schermutselingen meer geweest, dus het leger gaat niet actief op zoek naar de FARC en omgekeerd vallen zij ook niet aan. Het leger heeft diverse bases hier, zowel zichtbaar als verscholen op de helling. Er zijn onderweg controle posten en iedereen moet stoppen, wij ook. Allemaal de bus uit, tas moet nagekeken worden en we moeten gefouilleerd worden. Hele jonge soldaten en er ontstaat een gezellig gesprek. De controle vindt nauwelijks plaats en uiteindelijk mogen we foto 's van ze maken, zij doen dat omgekeerd van ons en wordt er nog groepsfoto van ons samen met de soldaten gemaakt.
Dat neemt niet weg dat ze bij calamiteiten erg snel kunnen schakelen en in actie komen, maar voor nu is alles heel gemoedelijk.
We zien onderweg heel veel tegenliggers: bromfietsen maar ook veel chiva's volgeladen met passagiers. Hernando, onze chauffeur, vraagt waar ze naar toe gaan. " naar de bingo" is het antwoord. Waarschijnlijker is dat ze op weg zijn naar een bijeenkomst , protest actie cq demonstratie.
We rijden lange tijd op de rand van de bergkam, op ca 3000 m, dan op een hoogvlakte met prachtige begroeiing . Daarna lijkt het of we door Oostenrijk rijden: mooie groene weides met koeien en snelstromende riviertjes waar forel gevangen wordt. Als lunch dan ook heerlijk vers gebakken forel gegeten.
Het laatste stuk van de weg is inmiddels keurig vernieuwd en we bereiken ons hotel in de middag. Een prachtig koloniaal gebouw met diverse patio 's waar omheen de kamers liggen. Het gebouw loopt wel 60 meter naar achteren.
Samen met Gert lopen we met z'n allen nog door het centrum, zodat we indruk hebben waar wat ligt en er zijn een paar plekken waar je niet naar toe moet gaan.
Daarna lekker samen bij Juan Valdez heerlijke koffie gedronken.
Popayan staat ook wel bekend als de " witte stad" , dit vanwege de witte gebouwen en kerken. In de 17 e eeuw vestigden de rijken zich hier vanwege het aangename klimaat en lieten prachtige herenhuizen, kerken en kloosters bouwen.
In 1987 is er bij een grote aardbeving veel verwoest ,het dak van de kathedraal, waar op dat moment een mis gaande was , stortte in en de honderden mensen in de kathedraal kwamen allen om het leven.
De gebouwen zijn weer herbouwd of hersteld , zo ook de kathedraal.
Rond 18.00 is er een dienst en we zijn nog even gaan kijken. Op het plein ervoor staan kleine karretjes met eten en is een soort clown bezig met het publiek te vermaken. Heel grappig .
Mooie zonsondergang en S Avonds heerlijk bij de Italiaan gegeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley