Dag in Santa Fe

Vrijdag 13-09-2013 Santa Fe

Santa Fe heeft een mooi historisch centrum. Na het ontbijt bezoeken we het oude centrum. Het regent, we lenen in het hotel een paraplu. De mensen hier zijn ontzettend blij dat het een keer goed regent, het heeft nl al 3 jaar niet geregend. Wij missen even de hitte en de mooie blauwe lucht, maar we gunnen de luitjes hier het water.
Je ziet hier excentrieke figuren voorbij komen: een man te paard met drie honden en zelf schitterend uitgedost.

Santa Fe betekent Heilig geloof in het Spaans. Het werd gesticht in 1607 door Juan Martínez de Montoya. Het werd de hoofdstad van de provincie Santa Fe de Nuevo México. In 1821 kwam het bij het onafhankelijk geworden Mexico dat het in 1848 afstond aan de Verenigde Staten.
In de wijk Barrio De Analco Historic District staan een aantal van de oudste gebouwen van de Verenigde Staten.

Lorette Chapel is mooie plek, gebouwd in 1873 naar voorbeeld van de Sainte Chapelle in Parijs. Toen de kapel bijna klaar was,merkte men dat er iets was vergeten. Er was geen verbinding tussen het orgel boven en de kapelruimte beneden. De timmerlui wisten geen oplossing. Er was geen ruimte voor een trap en een ladder was ook niet handig. De hele kapel opnieuw bouwen was ook geen optie. De nonnen besloten niets te doen en op hun geloof te vertrouwen. Een grijsharige man met een ezel kwam langs en wilde met de bouw van de trap helpen. Al spoedig was de trap klaar en de man was nergens meer te vinden, hij was ook niet betaald voor zijn werk.
De trap is wel bijzonder want hij is 2 keer 360 graden om zijn as gedraaid zonder een steun in het midden. De trap moet ook nog eens het hele gewicht van het koor dragen, verder is er geen spijker gebruikt, alleen maar houten pinnen. Architecten van overal komen dit meesterwerk bekijken en begrijpen niet hoe de trap kan blijven staan, maar na 85 jaar staat ze er nog steeds. Het enige dat men weet is dat de trap enorm nauwkeurig gemaakt is. Het is bovendien van zeer hard hout gemaakt, van een soort hout die niet in New Mexico voorkomt. Tot zover dit wonder. Tegenwoordig wordt de kapel op aardse wijze geëxploiteerd, men vraagt een bescheiden entree geld en er is enorme kadoshop aanwezig, bijna nog groter dan de kapel zelf. In de tuin en binnenplaats staat een boom, volgehangen met halskettingen met kruisje eraan, deze zijn binnen te koop. Wie weet hoeveel er van boom naar winkel gaan.....

De kathedraal is ook mooi. Hier komen aardig wat bezoekers binnen kijken. In het midden staat een groot zwart marmeren doopvont, in moderne uitvoering. De kathedraal is aan St Franciscus gewijd.
Alle huizen in het centrum zijn in adobe stijl, d.w.z. van leem gebouwd. Zelfs de moderne parkeer garage is zo gebouwd. De Indianen bouwden hun pueblos in deze stijl.
Er zijn overal galeries met kunst in allerlei vormen : beelden, schilderijen, foto's, aardewerk, glas, exclusieve kleding, sieraden, maar ook Indiaanse kunst van nu en vroeger. Het ene vind je kunst, het andere spreekt je totaal niet aan, maar over het algemeen zie je bijzonder mooie dingen. De prijzen zijn ook top niveau.
Onder de galerij van het voormalig paleis van de Gouverneur zitten Indianen met hun handelswaar . Iedereen heeft het erg koud en de meesten hebben dekens om, prachtige dekens overigens.

We lopen ook Canyon Road af, 4 km lang, vol oude huizen, galeries en restaurants.
Aan het eind van de middag wordt het weer droog, zelfs even een voorzichtig zonnetje.
Dus lopen we nog weer wat straten door. Het is nu aardig druk in het centrum.
Moe van het slenteren rustpauze in hotel om daarna te gaan eten, vanavond weer Amerikaans formaat diner op het bord( een salade die al een maaltijd op zich is, dessert hadden we met eentje afgekund, hier kunnen wel 4 mensen van eten). Wel heerlijk allemaal , maar het is wel duidelijk waarom veel mensen hier " big" zijn!