2e dag in Whistler
Blijf op de hoogte en volg Tineke
16 September 2012 | Canada, Whistler
Onze tweede dag in dit jet set ski oord. Als wij om 08.00 uur naar de Ierse pub lopen voor een ontbijt, is het stadje uitgestorven. Alle feestvierders en/ of sportievelingen liggen nog te pitten.
Super lekker ontbijt, we zijn enige gasten, op een fotograaf na, die kennelijk voor een nieuwe brochure alle details van de pub vastlegt. Op de achtergrond klinken de The Beatles.
Vlakbij Whistler ligt het nationale park Garibaldi en daar gaan we wandelen. Op de eerste plek waar we stoppen is het idioot druk, drie parkeerplaatsen vol en de rest in de berm. Overal lopen zeer professioneel uitgeruste wandelaars, boven op de rugzak de slaapmat etc. Het blijkt dat deze route iets te pittig voor ons is en overnachten op de berg is geenszins ons plan, we hebben niet voor niets een luxe kamer met Kingsize bed en bad.
Er zijn ook nog andere mooie routes, we rijden naar de Winebrandy waterval. Wederom een heerlijke en mooie wandeling. We hebben al heel wat watervallen gezien, maar iedere keer is het weer anders. Dit is weer een hele hoge, we schatten ca. 60 meter en het aparte is dat boven op de berg is het een redelijk rustig kabbelend riviertje en het volgend moment stort het water de diepte in.
De waarschuwingen omtrent de beren zijn tamelijk tegenstrijdig. In Whistler moet je juist oogcontact maken, vooral niet doen alsof je dood bent en bij een zeer nabije ontmoeting de beer vooral rustig toespreken. In het vorige plaatsje was de boodschap juist: kijk de beer niet aan, doe als je dood bent en als dat niet voldoende is, vecht dan terug.
Wij lopen maar met iets meer geluid, zodat de beer ons opmerkt en een onverwachte ontmoeting lijkt ons dan ook niet heel waarschijnlijk. We blijven wel netjes bij elkaar lopen, met z' n vieren lijken we toch breder dan eentje alleen. We ontmoeten wel weer de schatttige eekhorentjes en zien meer vogeltjes.
Super lekker ontbijt, we zijn enige gasten, op een fotograaf na, die kennelijk voor een nieuwe brochure alle details van de pub vastlegt. Op de achtergrond klinken de The Beatles.
Vlakbij Whistler ligt het nationale park Garibaldi en daar gaan we wandelen. Op de eerste plek waar we stoppen is het idioot druk, drie parkeerplaatsen vol en de rest in de berm. Overal lopen zeer professioneel uitgeruste wandelaars, boven op de rugzak de slaapmat etc. Het blijkt dat deze route iets te pittig voor ons is en overnachten op de berg is geenszins ons plan, we hebben niet voor niets een luxe kamer met Kingsize bed en bad.
Er zijn ook nog andere mooie routes, we rijden naar de Winebrandy waterval. Wederom een heerlijke en mooie wandeling. We hebben al heel wat watervallen gezien, maar iedere keer is het weer anders. Dit is weer een hele hoge, we schatten ca. 60 meter en het aparte is dat boven op de berg is het een redelijk rustig kabbelend riviertje en het volgend moment stort het water de diepte in.
De waarschuwingen omtrent de beren zijn tamelijk tegenstrijdig. In Whistler moet je juist oogcontact maken, vooral niet doen alsof je dood bent en bij een zeer nabije ontmoeting de beer vooral rustig toespreken. In het vorige plaatsje was de boodschap juist: kijk de beer niet aan, doe als je dood bent en als dat niet voldoende is, vecht dan terug.
Wij lopen maar met iets meer geluid, zodat de beer ons opmerkt en een onverwachte ontmoeting lijkt ons dan ook niet heel waarschijnlijk. We blijven wel netjes bij elkaar lopen, met z' n vieren lijken we toch breder dan eentje alleen. We ontmoeten wel weer de schatttige eekhorentjes en zien meer vogeltjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
