Zaterdag 11 augustus

Naar Herzberg am Harz, de toevoeging is wel nodig want Herzberg ligt anders dik 500 km hier vandaan en wij waar wij naar toe willen niet meer dan 25 km. Leuk plaatsje, er is zelfs markt, er zijn lokale produkten te koop. We klimmen naar het slot, prachtige binnenplaats. Het restaurant zag er niet zo aanlokkelijk uit en het museum aan ons voorbij laten gaan. Beneden in het dorp is nog een waterrad, je kint ook zien hoeveel stroom er mee opgewekt wordt. Door het dorp loopt een smal riviertje, wat deels uitmondt in een meertje. Dit meertje, waar je om heen kunt wandelen en meteen kunt leren welke bomen er staan ( iets dat ik ook onmiddellijk weer vergeet), wordt ook gebruikt als " overloop" gebied als het water te hoog komt te staan in de riviertjes. Om onze traditie in ere te houden nemen we weer een cappucino in de dorpsstraat. Iedereen kent elkaar hier en schuift aan op het terras. Hoog gehalte sociaal leven hier.
Vanaf deze plek naar Bad Lauterberg, een echt kuuroord. Aanvankelijk lijkt het een klein dorp, maar het heeft een lange winkelstraat met veel restaurants, theehuizen, banketbakkerijen. Men verkoopt hier overaal verrukkelijk ( vruchten) gebak en men serveert zulke grote punten dat het meer dan een maaltijd is, althans voor mij. Thijs vindt het prima.
We vinden een heuze stoeltjeslift en ja hoor, we gaan naar boven, de top is, schrik niet, 450 meter. De lift gaat in een gemoedelijk tempo om hoog en boven wacht je , behalve een restaurant, natuurlijk ook een super mooi uitzicht. De zon doet er nog een schepje bovenop. Je kunt het ook naar beneden lopen, maar wij gaan weer terug op de easy way en schommelen langzaam naar beneden in ons stoeltje.
Op weg naar Bad Sachsa nog langs het Oder stuwmeer gereden. Een kilometers lang meer, er kan gekanoed worden. Het meer kan 1, 3 miljoen kubieke liter water bevatten en als het waterpeil nog hoger komt dan is er nog een groot, nu droog staand, bekken wat als overloop gebruikt kan worden. In 1985 is hier de hoogste waterstand gemeten en toen stond alles tot aan de rand vol.
Blijft boeiend hoor, deze water huishouding.
Eind van de dag nog van de zon kunnen genieten in onze eigen "tuin" , een roseetje en hartig hapje erbij, spannend boek. Dit noemt men vakantie toch?!