Naar Pearl Lagoon

Vroeg op, voor het ontbijt nog even naar het uitkijkpunt gelopen, het is bewolkt , uitzicht mooi, maar geen zon. Het is al wel warm, het is elke dag rond 35 graden. Inmiddels zijn we er aan gewend, alleen midden op de dag dan zoeken we zoveel mogelijk de schaduw op, want dan is het kokend heet.
We verlaten Juigalpa en gaan naar de Caribische kust vandaag . Na het ontbijt wordt er gezongen voor me en in de bus hangt een slinger met Happy Birthday.
Reisdag: het Caribisch gebied hier heeft een bevolking die ontstaan is uit slaven, de inheemse bevolking en men spreekt hier een eigen taal van een mengelmoes van Engels, Spaans, en inheemse woorden. De sfeer is meer " Jamaicaans" , relaxed .
We stoppen in El Rama voor de lunch, wat winkelen etc. Het is midden op de dag, weinig schaduw. We vinden een restaurantje wat een overdekte, open terras heeft en gaan hier wat drinken, broodjes hebben we bij de bakker gehaald.
Ook dit is een cowboy stadje, overal prachtige leren zadels te koop, mooi bewerkt en met veel leren sier riempjes. Ook leren houders voor de lange machetes ( messen) en onderweg hebben we ontzettend vaak man op een paard gezien of een paard dat aan de boom vaststaat omdat de eigenaar boodschappen doet. Ze nemen ook van alles mee op de paarden. Het hoofd inkomen is het houden van koeien en we zien veel ranches onderweg.
Onderweg zien we ook bussen met demonstranten , dit keer zijn het de Sandinisten, de aanhangers van de huidige president. Deze mensen zijn min of meer verplicht om naar Managua te gaan, als ze niet gaan raken ze hun baan kwijt. Alle bussen , ook de schoolbussen zijn ingezet. Ook heeft de president geld beloofd en maaltijden aan ieder die gaat demonstreren vóór hem ( je moet wel lid van de partij zijn). Morgen is het 1 mei, de Dag van de Arbeid, het wordt dus weer spannend. Onze bus schijnt in Rama ook bijna gevorderd te zijn ( horen we later), maar " turismo" was net iets belangrijker. Gelukkig maar.
Om één uur stappen we in de boot, we passen er net allemaal in, alle bagage in de punt en op weg naar Pearl Lagoon. Het is 3 uur varen, het bootje heeft gelukkig een tentdak, er staat een aangenaam windje op het water en racen op volle snelheid over de rivier, wel tot 65 km per uur.
Einde van de middag varen we de Pearl Lagoon binnen, ons hotel ligt aan het water, heeft eigen steiger en het restaurant bevindt zich boven het water. Er vliegen een groot aantal fregatvogels rond, ook gieren. Er ligt hier genoeg vis afval, de vogels hebben hun eigen restaurant .
Wandelingetje door de " hoofdstraat" , we ruiken heerlijk vers gebakken brood, aan de buitenkant van dit huisje is het niet te zien dat er een bakkerij zit. We lopen naar binnen, misschien kunnen we kop koffie met koek of zo krijgen. De dame verkoopt geen brood aan particulieren, roept voor de koffie even naar de buurvrouw aan de overkant en daar zijn we van harte welkom om koffie te komen drinken. Lekker op de veranda , we krijgen een grote mok koffie. Later komen er nog een paar anderen van onze groep bij zitten. Alles kan hier.
De verjaardagsborrel doen we later, Heather had sangria ingekocht, maar dat ligt nog in de bus, we gaan wel met heel stel gezamenlijk eten. Het geplande restaurant is dicht, maar we vinden een andere plek waar het groot genoeg is voor ons gezelschap. Heerlijke garnalen gegeten een ook de vis liefhebbers hebben gesmuld.
Het is volle maan, prachtig uitzicht op het water vanuit het restaurant in ons hotel.